Oι Void Droid είναι μια από τις πιο υποσχόμενες ελληνικές μπάντες, που παρεκκλίνει από τα συνηθισμένα stoner ακούσματα που έχουν κατακλύσει την εγχώρια σκηνή. Η βαθιά φωνή, εξαιρετική τόσο στις ψηλές όσο και στις χαμηλές νότες, οι καταιγιστικές κιθάρες και οι τόνοι ενέργειας στη σκηνή από όλη την μπάντα, είναι τα στοιχεία που τους καθιστούν χωρίς αμφιβολία στις καλύτερες μπάντες του σκληρού ήχου. Τρία χρόνια μετά το demo τριών κομματιών που είχαν ανεβάσει στο YouTube, τα οποία τους εξασφάλισαν έναν δυνατό πυρήνα για να κάνουν ήσυχοι τη δουλειά τους, οι Void Droid κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο που μας άρεσε πολύ. Με ανύπαρκτες κοιλιές και το εντυπωσιακό στοιχείο της μεγάλης διάρκειας των κομματιών, κάτι σπάνιο για ανερχόμενες μπάντες, οι Void Droid έχουν έρθει για να μείνουν.
‘Terrestrial’: Το εξωγήινο ντεμπούτο των Void Droid
Στα πλαίσια λοιπόν του πρώτου τους album με τίτλο ‘Terrestrial’ το StraightOnMusic τους βρήκε και ρώτησε όλα αυτά που ήθελαν τόσο καιρό να ρωτήσουν οι fans τους.
Μιλήσαμε με τον Χάρη (drums) και τον Αντρέα (φωνητικά)
-Ο δίσκος σας ήταν από τους πολυαναμενόμενους της εγχώριας σκηνής, μιλήστε μας για αυτόν και για το εξωγήινο εξωφυλλό του.
Χάρης: Ο δίσκος ήταν αποτέλεσμα επεξεργασίας 2 χρόνων. Αποτελείται από 10 τραγούδια, ένα intro και 9 συνθέσεις, ενώ 2 από τα κομμάτια του demo συμπεριλαμβάνονται και στο album. Οι ηχογραφήσεις και η μίξη έγιναν στο EightYard Studio του Χρήστου Βλάχου (κιθαρίστα των Black Hat Bones) και το mastering στα Sweetspot Productions από τον Δημήτρη Παπαδημητρίου και τον Γιάννη Χριστοδουλάτο. Το εξώφυλλο είναι ένα έργο του Costin Chioreanu, ο οποίος είναι ένας φημισμένος γραφίστας στην Ευρώπη έχοντας αναλάβει τα εξώφυλλα μεγάλων συγκροτημάτων όπως των Arcturus και των Spiritual Beggars. Μας τον σύστησε ο κιθαρίστας των Cosmic Plunge o οποίος είναι και φίλος. Του είχαμε εξηγήσει τι ζητάμε και μας είπε ότι αυτός ήταν ο κατάλληλος για μας.
-Τα concept albums σπανίζουν, πόσο μάλλον για μια μπάντα που είναι ο πρώτος της δίσκος. Πώς αποφασίσατε να κάνετε κάτι τέτοιο;
Ανδρέας: Δεν θα το έλεγα ακριβώς concept album γιατί υπάρχουν άλλα μεγαλύτερα, πολύ δουλεμένα άλμπουμ. Αλλά έχει ένα συγκεκριμένο θέμα το οποίο ενώνει όλα τα κομμάτια μεταξύ τους, οπότε θα έλεγα πως είναι ένα theme album.
Το θέμα του συγκεκριμένου album το είχαμε σκεφτεί από πολύ νωρίς ως μπάντα, δηλαδή κάθε τραγούδι που θα φτιάχνουμε θα έχει ως βάση ένα συγκεκριμένο χαρακτήρα. Όλοι χαρακτήρες είναι γήινοι και τον καθένα από αυτούς τον εκφράζει μια συγκεκριμένη πλευρά της ανθρώπινης πραγματικότητας, είτε αυτή είναι ψυχολογική είτε είναι κοινωνική. Για παράδειγμα, ο Μοkujin μιλάει για τον ρατσισμό, ο Stray Dog Rolly μιλάει για την ανθρώπινη ψυχή, πώς να μην τα παρατάς. Ο Chameleon White μιλάει για την μοναξιά, είναι ένας χαμαιλέοντας που είναι λευκός, είναι διαφορετικός και δεν μπορεί να αφομοιωθεί από το περιβάλλον του. Όλα αυτά συνθέτουν το ‘Terrestrial’ που μας διηγείται την ιστορία κάποιων εξωγήινων που κατεβαίνουν στη Γη, βρίσκουν την ανθρώπινη ζωή και την εξετάζουν, οπότε οι 9 χαρακτήρες-τραγούδια είναι οι αντιπρόσωποι της Γης στο διάστημα.
-Ποια ήταν η αρχική σύνθεση της μπάντας; Πώς ξεκινήσατε και τι έχετε αλλάξει μέχρι σήμερα;
Χάρης: Η όλη ιδέα ξεκίνησε από μένα και τον Billy, τον κιθαρίστα. Με τον Αντρέα έχουμε και μια άλλη μπάντα, τους Asphodel, και του είχα προτείνει να πάμε για ένα τζαμάρισμα, για να δούμε τις διαθέσεις του, γιατί πριν μπει στους Void Droid η αλήθεια είναι πως δεν είχε κάποια εμπειρία με τη μουσική που επιθυμούσαμε να παίξουμε. Στην αρχή λέγαμε πως θα πειραματιστούμε προς το stoner αλλά με τον καιρό απομακρύνθηκε αυτή η ιδέα καθώς ο ήχος μας διαμορφώθηκε αλλιώς από τα στοιχεία που έβαλε το κάθε μέλος στην μπάντα. Δέσαμε λοιπόν μαζί, και για μπάσο ξεκινήσαμε με τον Πέτρο, με τον οποίο κάναμε 3 live και μετά αποχώρησε για διάφορους λόγους. Κατόπιν, πήραμε για μπασίστα τον Άγγελο Αγγελόπουλο και είμαστε μέχρι τώρα όλοι μαζί.
-Το όνομα Void Droid από πού είναι εμπνευσμένο;
Ανδρέας: Θα ήθελα πάρα πολύ το όνομα μας να σημαίνει κάτι και να έχει ένα βαθύτερο νόημα αλλά δυστυχώς είναι 2 τυχαίες λέξεις, το Void από έναν ήρωα της DOTA (videogame) και το Droid είναι από τις ταινίες Star Wars. Είναι εύηχο και πιστεύουμε πως θα μείνει στον ακροατή.
-Είστε ανοιχτοί σε νέες προκλήσεις μουσικά;
Ανδρέας: Η εξέλιξη είναι κάτι που συμβαίνει αυτόματα πιστεύω, όλοι θέλουν να αλλάξουν. Αν παίζεις συνεχώς τα ίδια πράγματα, φθείρεσαι και κουράζεσαι. Σαν μπάντα έχουμε μια τάση να δοκιμάζουμε νέα πράγματα και να εξελισσόμαστε. Εγώ ειδικά όταν ξεκίνησα να δουλεύω με τα υπόλοιπα παιδιά δεν είμαι ίδιος με τώρα, και όταν ξεκινούσα ακολουθούσα λίγο τις τυπικότητες στα riffs και στις μελωδίες του heavy rock/stoner. Σιγά-σιγά αρχίσαμε να είμαστε πιο ειλικρινείς, να βάζουμε δηλαδή στη μουσική μας αυτό που πραγματικά θέλουμε και όχι αυτό που “πρέπει”.
-Μουσικές επιρροές;
Ανδρέας: Έχουμε μια μπάντα που είναι πολύ βασική για μας και αυτοί είναι οι Metallica. Αποτελούν το συγκρότημα-πυλώνα για μας. Από εκεί και πέρα στο μυαλό μας έχουμε κι άλλα πράγματα όπως Black Sabbath, Αlice in Chains, Mastodon, Clutch και πολλούς άλλους.
-Videoclip να περιμένουμε;
Χάρης: Είναι κάτι που έχει συζητηθεί πολύ και μας ενθουσιάζει όλους σαν ιδέα, αλλά για υλοποιηθεί απαιτείται χρόνος για το στήσιμό του, για το ποιος θα το κάνει και φυσικά οικονομική δυνατότητα, το οποίο είναι κάτι που αυτή τη στιγμή δεν διαθέτει η μπάντα. Οπότε, αν γίνει, θα παρουσιαστεί από τον Οκτώβρη και μετά.
-Έχετε προσπαθήσει να συνδεθείτε με κάποια δισκογραφική εταιρεία;
Χάρης: Είχαν γίνει δύο, τρεις κρούσεις από δισκογραφικές του εξωτερικού και δύο από την Ελλάδα αλλά αυτό που συνειδητοποιήσαμε είναι ότι η σχέση συγκροτήματος και εταιρείας τείνει πολλές φορές προς την εκμετάλλευση δυστυχώς. Έτσι αποφασίσαμε να το κυκλοφορήσουμε μόνοι μας για να δούμε και την δυναμική του δίσκου και στην πορεία αν κάποια δισκογραφική μας προτείνει καλύτερη συνεργασία και μια επανακυκλοφορία του album είμαστε ανοιχτοί να το συζητήσουμε.
-Το άλμπουμ τελικά πού το “κόψατε”;
Χάρης: Μετά από αρκετές φουρτούνες περί αυτού του θέματος, η κοπή των cd πραγματοποιήθηκε από το ελληνικό εργοστάσιο της Digital Press και προσεχώς θα βρίσκονται στα χέρια μας, ενώ θα είναι διαθέσιμα και στα 2 επερχόμενα release shows μας!
-Οι Void Droid ξεκίνησαν να παίζουν στην Πάτρα. Τι άποψη έχετε για το κοινό της και ποιες διαφορές βρίσκετε με τις άλλες πόλεις που έχετε παίξει;
Ανδρέας: Η αλήθεια είναι ότι στην Πάτρα το κοινό μας έχει στηρίξει αρκετά και είναι ιδιαίτερα θερμό στο να ακούσει την μουσική μας. Αλλά δεν υπάρχει πολύς κόσμος που ακούει αυτό το είδος. Υπάρχει έντονη στήριξη από ένα μικρό κομμάτι του πληθυσμού της πόλης.
Χάρης: Δεν υπάρχει η κατάλληλη συσπείρωση του κόσμου ώστε να υπάρξει ένας σταθερός πυρήνας που θα πηγαίνει στα live, ενώ στις άλλες πόλεις αυτό βλέπουμε να συμβαίνει. Δεν είναι ο κόσμος μια παρέα να πηγαίνει μαζί στα live και αυτό είναι λυπηρό.
-Θα θέλατε να προσελκύσετε λοιπόν περισσότερο κόσμο στα live σας και πώς θα το πετύχετε αυτό;
Ανδρέας: Ναι, βέβαια θα θέλαμε, αλλά πιστεύω πως στο δεύτερο κομμάτι δεν υπάρχει συνταγή. Η βάση είναι η καλή μουσική και όλα τα άλλα, π.χ. διαφήμιση, προσωπικές σχέσεις των μελών της μπάντας με άλλα άτομα έρχονται δεύτερα. Χωρίς καλή μουσική δεν θα πετύχεις – και αν πετύχεις θα έχεις σύντομη ημερομηνία λήξης.
-Το stoner σαν μουσικό είδος έχει αναπτυχθεί πολύ τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, πιστεύετε πώς είναι μια απλά τρέλα της εποχής;
Χάρης: Ο όρος stoner έχει λογοκριθεί πολύ. Με τον όρο stoner τους παίρνει όλους η μπάλα είτε παίζεις heavy rock, progressive rock. Stoner επιρροές υπάρχουν και σε εμάς, αλλά για εμάς το stoner είναι ένα συναίσθημα που βιώνεις όταν ακούς κάτι, το βαρύ συναίσθημα που σου προκαλεί η συγκεκριμένη μουσική. Συνήθως λόγω αυτής της μόδας που επικρατεί, αν ένα συγκρότημα βγάλει έναν δίσκο stoner το ακολουθεί για πάντα αυτός ο όρος. Είναι μόδα γιατί είναι πιασάρικο και το κακό στην Ελλάδα είναι ακριβώς αυτό ακολουθούμε την μόδα για να ανήκουμε σε μια συγκεκριμένη κατηγορία.
Ανδρέας: Λίγες είναι οι stoner μπάντες και όσες το βάζουν ως ταμπέλα τους συνήθως δεν ισχύει. Εμείς έχουμε μια τάση να αποτινάξουμε αυτήν την ταμπέλα από πάνω μας.
-Πόσο δύσκολο ήταν να ανελιχθεί η μπάντα σας;
Χάρης: Είναι ένας συνδυασμός του να το κυνηγάς μόνος σου αλλά είναι και θέμα τύχης, να έρθουν δηλαδή οι κατάλληλες συγκυρίες και να υπάρχει το κατάλληλο έδαφος να ακουστεί η μουσική σου. Εμείς, κακά τα ψέματα, βρισκόμασταν σε μια εποχή που το έδαφος ήταν γόνιμο στο να ακουστεί η μουσική μας και από τα πρώτα μας live είχαμε άμεση επαφή με τον κόσμο. Το πιο σημαντικό είναι να βρίσκεσαι συνέχεια σε μια εξέλιξη, συνέχεια on the road, να κάνεις live, να παίζεις σε διαφορετικές πόλεις – που στην αρχή έχει το φόβο του να μαζέψεις ελάχιστα άτομα, αλλά αν δεν κάνεις ένα τέτοιο live τότε δεν μπορείς να προχωρήσεις.
Ανδρέας: Συμφωνώ απόλυτα με τα λόγια του Χάρη και να προσθέσω πως και σε μουσικό επίπεδο έχουμε μια απλότητα και μια αμεσότητα που είναι catchy.
-Tι θα λέγατε σε μια μπάντα που ξεκινάει τώρα από την επαρχία;
Χάρης: Δεν νιώθουμε μέντορες του είδους. Μερικές απλές συμβουλές που μπορούμε να δώσουμε είναι να μην περιορίζονται μουσικά, να προσπαθούν συνέχεια να βελτιώνονται, να πηγαίνουν συνέχεια στο studio για πρόβες και να μην χάνουν ποτέ την ευκαιρία να παίζουν σε live.
-Με ποιον θα θέλατε να συνεργαστείτε;
Χάρης: Δεν θέλω να πω Μetallica… (γέλια) Θα ήταν cool να συνεργαστούμε με τους Metallica ή με τους Alice in Chains.
Ανδρέας: Ναι μωρέ cool θα ήταν (γέλια)! Εγώ θα ήθελα με τον Daniel Gildenlöw (Pain of Salvation). Δεν τολμώ καν να πω ότι του μοιάζω στον τρόπο που τραγουδάω αλλά με έχει επηρεάσει στον τρόπο που σκέφτομαι.
-Σε ποιο κομμάτι σας πιστεύετε ότι ο κόσμος ξεσηκώνεται και ποιο κομμάτι είναι αυτό που σας αρέσει να παίζετε στα live σας;
Χάρης: Αυτό έχει να κάνει με τις προτιμήσεις του κάθε μέλους. Το κομμάτι που είναι το πιο εκρηκτικό και ο κόσμος το ξέρει είναι το ‘Mokujin’. Απλό, με όλη την blues μορφή, έχει ρεφρέν που θα μείνει στον ακροατή. Εμένα μου αρέσει το ‘Chameleon White’ γιατί είμαι συναισθηματικά δεμένος μαζί του, είναι λιγότερο groov-άτο αλλά είναι περισσότερο επικό, είναι διαφορετικά δομημένο, περνώντας στον ακροατή διαφορετικά μηνύματα και βασικά στηρίζεται στην μελωδία.
Ανδρέας: Το ‘Praying Mantis’ είναι το κομμάτι που είναι το πιο αναγνωρίσιμο από το κοινό. Στο live πιστεύω πως είναι και το ‘The Watermaker’ λόγω της δυναμικότητας που έχει. Εγώ διασκεδάζω πολύ και το ‘Stray Dog Rolly’ και φυσικά το ‘Chameleon White’.
-Σχέδια για το μέλλον και εμφανίσεις;
Χάρης: Υπάρχουν δύο προγραμματισμένες εμφανίσεις που είναι η επίσημη παρουσίαση του album. Η μία είναι 27 Μαΐου στην Πάτρα στον πολυχώρο Αίγλη και η άλλη στις 4 Iουνίου στην Αθήνα στο six d.o.g.s..
-Οι μπάντες στηρίζονται πολύ μεταξύ τους τα τελευταία χρόνια, ποιο είναι τι κλίμα στην ελληνική σκηνη;
Χάρης: Στην Ελλάδα υπάρχει ο όρος της κλίκας αλλά με την καλή έννοια. Στηρίζεις τις μπάντες αλλά παίρνεις πράγματα από αυτές, όλοι κερδίζουν με αυτόν τον τρόπο. Ο κόσμος εκτιμάει αυτήν την κίνηση και το όλο κλίμα και υπάρχει ο ευγενής ανταγωνισμός μεταξύ μας. Είναι απίστευτο το συναίσθημα να χαίρεσαι με την χαρά της άλλης μπάντας.
-Θέλω να κλείσουμε αυτή την συνέντευξη με έναν στίχο που σας εκφράζει.
Εδώ για να καταλήξουμε σε μια απάντηση περάσαμε από πολλά στάδια γέλιου και περίεργων πληροφοριών για την μπάντα. Ανακαλύψαμε (για κάποιο λόγο) πως ο Χάρης δεν παίζει μόνο drums, αλλά προσπαθεί να μάθει και… φυσαρμόνικα. Μάλιστα έχει 3 φυσαρμόνικες οι οποίες αποκτήθηκαν μετά από νίκη του σε διαγωνισμό με σφινάκια. Έτσι, μας απάντησε μόνο ο Αντρέας, καθώς ο Χάρης έπινε μια μεγάλη γουλιά μπύρα…
Ανδρέας: Δεν μου έρχεται στίχος αλλά μια φράση που μου έρχεται στο μυαλό συχνά από το Μatrix η οποία λέει «Η άγνοια είναι ευτυχία». Την συνέντευξη την αφιερώνουμε στον Παντελή, ξέρει αυτός.
Ακούστε ολόκληρο τον δίσκο των Void Droid και διαβάστε τι γράψαμε γι’ αυτόν εδώ.
