Εκ Βαλτιμόρης ορμώμενοι, οι The Flying Eyes εμφανίζονται στις 6 Αυγούστου στο Los Almiros Rockradio Festival για να συναντήσουν και πάλι το ελληνικό κοινό που τους αγαπά ιδιαίτερα. Τα blues και η ψυχεδέλεια των ’70s είναι η βασική επιρροή τους, αν και η διαφορά που θα συναντήσει κανείς μεταξύ του ‘Bad Blood & Winter’ (2010) που τους έκανε ευρέως γνωστούς και του ‘Lowlands’ (2013) που είναι η τελευταία τους δισκογραφική απόπειρα, είναι αρκετά μεγάλη και διόλου παραβλέψιμη.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι σχετικά σύντομα θα έχουμε νέα μουσική στα χέρια μας από τους The Flying Eyes, κάτι για το οποίο ανυπομονούμε, και, η επικείμενη συναυλία τους στάθηκε μια καλή αφορμή για να τα πούμε μαζί τους. Ο Mac Hewitt (μπάσο, φωνητικά) απάντησε στις ερωτήσεις μας, μας μίλησε για τη νέα δουλειά που ετοιμάζουν, για την άνοδο της ψυχεδελικής σκηνής και άφησε ένα μήνυμα-υπόσχεση για τους Έλληνες fans της μπάντας που θα τους δουν ζωντανά σε 3 μέρες.
Διαβάστε τη συνέντευξη στα Αγγλικά, εδώ.
Read the interview in English, by clicking here.
-Καλησπέρα! Η περιοδεία για τα 10 χρόνια της μπάντας ξεκινάει σε μερικές μέρες! Πώς αισθάνεστε γι’ αυτό;
Γεια! Είμαστε πάρα πολύ ενθουσιασμένοι που γιορτάζουμε 10 χρόνια μουσικής επιστρέφοντας στην Ευρώπη! Πέρασε μια δεκαετία και εμείς είμαστε ακόμα πιο ενθουσιώδεις που κάνουμε συναυλίες μπροστά σε τόσο κόσμο, γιατί γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο ασχολούμαστε με τη μουσική! Κάναμε ένα μικρό διάλειμμα τους τελευταίους 4 μήνες και τώρα έχουμε επιστρέψει με πολύ περισσότερη ενέργεια και ενθουσιασμό, το οποίο νομίζω πως σημαίνει ότι τα live θα είναι τρομερά!
-10 χρόνια είναι μεγάλο χρονικό διάστημα. Μετά από τόσα live, έχετε κάποιο προσωπικό highlight;
Η ζωή είναι ένα μεγάλο ταξίδι και θα το απολαύσω! Και είμαστε πολύ χαρούμενοι που αυτό το ταξίδι μας φέρνει ξανά στην Ελλάδα! Ένα από τα highlights είναι η ικανοποίηση του ονείρου ζωής που είχαμε να κολυμπήσουμε στα νερά της Μεσογείου, το λίκνο του Δυτικού πολιτισμού και της Δημοκρατίας!
-Πέρασαν 3 χρόνια από την τελευταία σας κυκλοφορία. Αλλά, απ’ ό,τι είδαμε πριν μερικούς μήνες στο Facebook, έχετε ήδη ηχογραφήσει -ή είστε σε στάδιο ηχογράφησης- του νέου σας δίσκου. Ισχύει αυτό;
Απόλυτα!
-Κάθε άλμπουμ είναι και μια τελείως διαφορετική υπόθεση για κάθε μπάντα. Εννοώ, διαφορετική περίοδος, διαφορετικές σκέψεις, ίσως και επιρροές. Tο τελευταίο σας, το ‘Lowlands’, ήταν τρομερό και όλοι εξεπλάγησαν με τη σκοτεινιά και τις doom πινελιές του. Υπήρχε κάτι συγκεκριμένο που σας έσπρωξε προς αυτήν την κατεύθυνση;
Είμαστε πάντα ανοιχτοί σε νέες επιρροές και ήχους που μας ενθουσιάζουν. Όταν γράφαμε το υλικό για το ‘Lowlands’, ηχογραφούσαμε σε μια εγκαταλελειμμένη βιομηχανική περιοχή στην Ανατολική Βαλτιμόρη και αυτό είχε μεγάλη επίδραση στον ήχο του άλμπουμ. Και νομίζω πως η παρακμή των ξεχασμένων αμερικανικών πόλεων παίζει σημαντικό ρόλο και στο επικείμενο άλμπουμ.
-Το οποίο σημαίνει ότι στο νέο άλμπουμ θα πρέπει να περιμένουμε επιπλέον πειραματισμό; Ή πιστεύετε ότι έχετε φτάσει σε ένα σημείο που έχετε «ανακαλύψει πλήρως» ποιος είναι ο ήχος σας;
Όλοι αλλάζουν και εξελίσσονται μέχρι τη μέρα που θα πεθάνουν (ίσως και μετά;), οπότε η μόνη σταθερά στη ζωή είναι η αλλαγή. Και εμείς ίσα που έχουμε ξύσει την επιφάνεια μέχρι στιγμής.
-Η psych/rock σκηνή μεγαλώνει συνεχώς. Πώς το εξηγείς αυτό;
Το Ίντερνετ. Το WWW είναι η μεγαλύτερη εφεύρεση του 21ου αιώνα. Μας συνδέει με τρόπους που ίσα-ίσα έχουμε αρχίσει να κατανοούμε. Όσοι το θέλουν, μπορούν να επικοινωνήσουν με ανθρώπους στην άλλη πλευρά του πλανήτη! Και αυτό έχει παίξει μεγάλο ρόλο όχι μόνο στην άνοδο της ψυχεδελικής σκηνής, αλλά και όλων των ειδών που «κατάπιε» η pop κουλτούρα.
-Το ίδιο συμβαίνει και στην Ελλάδα, όπου η underground σκηνή ανεβαίνει συνεχώς, με όλο και περισσότερες μπάντες να ξεπετάγονται. Υποθέτω πως είσαι ήδη οικείος με αυτό. Έχετε καθόλου διασυνδέσεις εδώ;
Είχαμε παίξει με τους Planet of Zeus πριν κάποια χρόνια. Τυπάρες.
-Εκτός από τους The Flying Eyes, τρέχετε καθόλου solo projects παράλληλα;
Όλοι έχουμε solo projects. Για μένα το πιο πρόσφατο είναι που είχα παίξει με ένα punk συγκρότημα που λέγεται Aguirre’s Dogs.
-Έχετε καμία αδερφική μπάντα; Ας πούμε κάποια μπάντα από τη Βαλτιμόρη (ίσως;) με την οποία μεγαλώσατε μαζί και έχετε ιδιαίτερους δεσμούς;
Στο τελευταίο μας ευρωπαϊκό tour φέραμε τους καλούς μας φίλους από τη Βαλτιμόρη, τους Lazlo Lee and the Motherless Children. Μια έκρηξη blues, glam και punk! Τσεκάρετέ τους!
-Επιστρέφουμε στα του tour. Πες μου μερικά λόγια για το εντυπωσιακό poster που το συνοδεύει (σ.σ. δείτε το εδώ).
Το έφτιαξε η κοπέλα του Elias (σ.σ. ντράμερ της μπάντας). Δεν είμαι σίγουρος τι την ενέπνευσε…
-Ωραία. Ας υποθέσουμε πως οι 4 σας ξεμένετε σε ένα ερημικό νησί, χωρίς μουσικά όργανα ή τίποτα άλλο, εκτός από ένα CD player και 10 δίσκους. Ποια άλμπουμ θα παίρνατε μαζί σας;
Λοιπόν:
1. Brian Eno – Ambient 2: The Plateaux of Mirror
2. Robert Wyatt – Rock Bottom
3. Alexander Andreyevich Arkhangel’sky – Russian Devine Liturgy
4. Sleep – Dopesmoker
5. Fela Kuti – Why Black Man Dey Suffer
6. Mississippi Fred Mcdowell – I Do Not Play No Rock ‘n’ Roll
7. Jimmy Hendrix – Band of Gypsys
8. Ali Farka Toure – Red Green
9. Karen Dalton – 1966
10. The 13th Floor Elevators – Easter Everywhere
-Τελευταία ερώτηση, ξέρω, αναμενόμενη. Μοιράσου ένα μήνυμα με τους Έλληνες fans σας, ενόψει του Los Almiros Rockradio Festival.
Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι που θα σας συναντήσουμε! Σας φέρνουμε κάτι πολύ σπέσιαλ, γι’ αυτό ετοιμαστείτε!
