Search
Close this search box.
Συνέντευξη: Δήμητρα Γαλάνη

Συνέντευξη: Δήμητρα Γαλάνη

Η Δήμητρα Γαλάνη σε μια αποκλειστική συνέντευξη για το StraightOnMusic.
Δήμητρα Γαλάνη
Δήμητρα Γαλάνη

Μοναδική ερμηνεύτρια και σπουδαία συνθέτρια. Προσωπικότητα με ανοιχτούς ορίζοντες για ό,τι καινούργιο, και με έντονο αισθητήριο πάνω στα μουσικά πράγματα. Έχει συνεργαστεί με τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Δήμο Μούτση, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Θάνο Μικρούτσικο, τον Κωνσταντίνο Βήτα, τον Gustavo Santaollala και τον Vassilikos. Αεικίνητη και με συνεχή παρουσία στο τραγούδι εδώ και 47 συναπτά έτη, η Δήμητρα Γαλάνη μιλάει στο StraightOnMusic.

-Τι είναι η μουσική για εσάς;
Τη θεωρώ σαν μια συμπαντική και απόλυτα ανθρώπινη τέχνη. Είναι απόρροια της ανάγκης του ανθρώπου για  επικοινωνία. Μέσα από τη μουσική ο άνθρωπος εκφράζει τα συναισθήματά του, χαρά , πόνο, θυμό αλλά και την ψυχική του ανάταση, την ελευθερία του… Η μουσική είναι απόλυτα συνυφασμένη με την πορεία του ανθρώπου. Βέβαια, ακριβώς επειδή είναι συμπαντική, μπορεί κάποιες φορές να γίνει “φλύαρη” και έτσι λίγο κουραστική. Για αυτόν το λόγο χρειάζεται ένας “περιορισμός” της, γιατί αν δεν της βάλεις τα σχετικά όρια μπορεί να “πνίξει” τα πάντα. Έτσι σαν ένα ασυγκράτητο ποτάμι…

-Ποια ήταν η καθοριστική στιγμή που σας έκανε να στραφείτε προς τη μουσική;
Από μικρό παιδί εκφραζόμουν μουσικά. Από όσο θυμάμαι, το αυτί μου αντιδρούσε αμέσως στους ήχους και τις μελωδίες. Όλα μου τα παιχνίδια είχαν να κάνουν με τη μουσική. Ακόμα και αν σπούδαζα κάτι συγκεκριμένο, η μουσική θα ήταν αυτό που θα κυριαρχούσε στη ζωή μου. Οτιδήποτε άλλο θα ήταν πάρεργο μπροστά στη μουσική.

-Τι αντίδραση είχε η οικογένειά σας όταν έμαθε πως θα ασχοληθείτε με το τραγούδι;
Ήμουν πολύ τυχερή για την οικογένειά μου. Με στήριξαν και οι δυο γονείς μου και ήταν ανοιχτοί από την αρχή. Ο πατέρας μου ήξερε από μουσική και η μητέρα μου αγαπούσε με πάθος όλες τις τέχνες. Αυτή βέβαια ήταν πιο ορθολογική και ανησυχούσε στο θέμα του επαγγελματισμού. Όταν, όμως, κατάλαβε με ποιους ανθρώπους είχα να κάνω στο ξεκίνημά μου, καθησυχάστηκε.

-Εκτός από ερμηνεύτρια είστε και συνθέτρια τραγουδιών. Πότε εμφανίστηκε αυτή η δεύτερη καλλιτεχνική πλευρά σας;
Από πολύ νωρίς. Δεν με ενδιέφερε μόνο το τραγούδι. Με ενδιέφερε η σύνθεση, η παραγωγή ενός τραγουδιού, η όλη διαδικασία από την αρχή μέχρι το τέλος. Θυμάμαι ότι στα πρώτα μου βήματα στα 16 μου που ηχογραφούσα κάποια τραγούδια με τον Δήμο Μούτση και τον Νίκο Γκάτσο, πήγαινα στο στούντιο  πριν  από τους μουσικούς… Έτσι για να παρατηρώ όλες τις διαδικασίες και να μαθαίνω. Έβλεπα πάντα λειτουργικά τη μουσική. Θα είχα μπει πιο σύντομα στη διαδικασία να γράφω τραγούδια αν ο πατέρας μου, που είχε μουσικές γνώσεις, δε με καταπίεζε στο θέμα της μελέτης. Μου έλεγε πως θα πρέπει να γράψω μουσική αφού θα είχα μελετήσει πολύ θεωρητικά. Και εγώ ως αντιδραστικό πλάσμα αντέδρασα σε όλο αυτό. Τελικά, τα πρώτα μου τραγούδια που είχαν γραφτεί καιρό πριν, εκδόθηκαν τη δεκαετία του ’80 σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου. Πρόκειται για το ‘Χειροκρότημα’ και το ‘Δικαίωμα’ που τραγούδησε η Άλκηστις Πρωτοψάλτη.

-Μπήκατε σε πολύ μικρή ηλικία στο χώρο του τραγουδιού δίπλα σε δημιουργούς όπως ο Δήμος Μούτσης, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Σταύρος Ξαρχάκος και ο Νίκος Γκάτσος. Αυτό σας έδωσε τη δυνατότητα να κερδίσετε πολλά. Υπήρξαν όμως στιγμές που στερηθήκατε κάποια πράγματα;
Όχι, ποτέ. Ήμουν μια συνηθισμένη έφηβη, άσχετα με τις εξωσχολικές μου δραστηριότητες που είχαν να κάνουν με το τραγούδι. Εξάλλου, οι φίλοι μου οι περισσότεροι ήταν μεγαλύτεροι από εμένα οπότε επικοινωνούσα μαζί τους και τίποτα δε διέκοπτε αυτήν την επικοινωνία. Το τραγούδι, μου χάρισε μοναδικές στιγμές δίπλα σε σπουδαίους ανθρώπους, αλλά δε διατάραξε την καθημερινότητά μου.

-Έχετε συνεργαστεί με πολλούς διαφορετικούς δημιουργούς. Από τον Γιάννη Σπανό και τον Γιώργο Χατζηνάσιο μέχρι τον Βαγγέλη Παπαθανασίου, τον Κωνσταντίνο Βήτα και τον Gustavo Santaolalla. Πώς αισθάνεστε για όλες αυτές τις συνεργασίες;

Υπέροχα. Υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία και ένα ξεχωριστό “θησαυροφυλάκιο” με πολύτιμα πετράδια που έχω. Είναι όλη μου η περιουσία και επειδή τα περισσότερα είναι πραγματικά έργα τέχνης μεγάλων δημιουργών, τα ανακαλώ κατά καιρούς στα προγράμματα των συναυλιών μου, φτιάχνοντας καινούριες ενορχηστρώσεις και διασκευάζοντάς τα. Έτσι, τους δίνω ακόμα μια δυνατότητα καινούριας ακρόασης. Έχω την ευτυχία να έχω τραγουδήσει πολλά άξια και διαχρονικά τραγούδια.

-Είστε ανοιχτή σε διαφορετικά μουσικά πράγματα;
Είμαι πολύ ανοιχτή. Πάντα ήμουν έτσι γιατί με ενδιέφερε να ανακαλύπτω ήχους, μουσικές , στίχους και διαφορετικές προσεγγίσεις της τέχνης μου από νέους ανθρώπους. Όλο αυτό πηγάζει από την ανάγκη μου για καινούριες πληροφορίες.  Το να επαναλαμβάνω απλά τον εαυτό μου, το βρίσκω εξαιρετικά βαρετό.

-Ετοιμάζετε κάτι καινούριο δισκογραφικά;

Υπάρχει μια δισκογραφική δουλειά που ακόμη βρίσκεται σε εξέλιξη και θα είναι σε μουσική του Στάθη Δράκου, ή αλλιώς Minor Project, σε στίχους του Νίκου Μωραΐτη, όπου θα τραγουδήσουμε με τον Στάθη. Η επαφή με τον Στάθη Δράκο έγινε μέσω του Νίκου Μωραΐτη. Ανακάλυψα, λοιπόν, στο πρόσωπό του έναν πολύ σημαντικό συνθέτη με ιδιαίτερη γραφή και συμπαγή άποψη. Οι μουσικές του κουβαλάνε μνήμες από το παρελθόν, φτιαγμένες με έναν εξαιρετικά πρωτότυπο τρόπο, που χωρίς να μοιάζουν με τίποτα, σε σπρώχνουν σε ένα υπέροχο, τρυφερό και ευαίσθητο μέλλον. Αυτό το συμπληρώνει ένας εξαιρετικός στίχος του Νίκου Μωραΐτη. Ο συνδυασμός τους είναι μια ήρεμη δύναμη που μου ταιριάζει πολύ. Είναι μεγάλη χαρά και μεγάλη τιμή που θα συμμετέχω σε αυτή τη δουλειά.

-Πώς κρίνετε την πολιτική κατάσταση;

Έχει χαθεί η ισορροπία γενικά και ειδικά. Και μάλιστα έχει χαθεί από εμάς τους ίδιους. Και νομοτελειακά όποτε αυτό συμβαίνει στην ανθρωπότητα, δεν έρχονται καλά ξεμπερδέματα… Για παράδειγμα, όταν η Ευρώπη αντιδρά τόσο υποκριτικά και φοβικά στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, στο δράμα των μετακινήσεων δυστυχισμένων ανθρώπων που προσπαθούν να ξεφύγουν από τη κόλαση του πολέμου που ζουν, το πράγμα βρωμάει επικίνδυνα. Αυτά τα ακραία πολιτικά μορφώματα που έχουν δημιουργηθεί παγκοσμίως και καταλαμβάνουν την εξουσία και τους θεσμούς σιγά-σιγά, δημιουργούν μια πάρα πολύ επικίνδυνη κατάσταση και γεμίζουν φόβο και τρόμο τους λαούς, καθιστώντας τις κοινωνίες εσωστρεφείς και εχθρικές απέναντι σε οτιδήποτε διαφορετικό και ξένο. Η αλήθεια, όμως, δεν έχει πνιγεί. Υπάρχει εκεί έξω και έχει έναν στρατό αγωνιστών, κόσμο από διάφορα μετερίζια, που παλεύουν γι’ αυτήν, την υποστηρίζουν και την φέρνουν στην επιφάνεια. Την αναδεικνύουν. Ο κόσμος απλά πρέπει να ξεφοβηθεί και να δει και να ακούσει καλύτερα. Να μάθει να διακρίνει και έτσι να ανατρέψει αυτό το καθεστώς του φόβου. Να πιστέψει στη δύναμή του και να πάψει να φοβάται. Ο φόβος καλλιεργείται ακόμα πιο εύκολα όταν δημιουργούνται συνθήκες εξαθλίωσης, φτώχειας και στέρησης, άρα και χαμηλό επίπεδο παιδείας. Η έλλειψη παιδείας και κριτικής σκέψης και η άγνοια είναι η τροφή του φόβου. Θέλει, λοιπόν, να έχουμε συλλογική συνείδηση και αλληλεγγύη για να προχωρήσουμε μπροστά. Και όσο γίνεται πιο κοντά στον πνεύμονα της τέχνης. Αυτά είναι τα όπλα μας.

-Πώς κρίνετε τη σημερινή ελληνική κοινωνία;
Δυστυχώς άκρως υποκριτική, άρα και επιζήμια για όλους μας. Υποκρινόμαστε καθημερινά οι άνθρωποι, λέμε ψέματα στους ίδιους τους εαυτούς μας… Πρέπει να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας, να τον δούμε στον καθρέφτη της ψυχής μας και να τον αποδεχτούμε. Και αν αποδεχτούμε στον εαυτό μας, τότε θα αποδεχτούμε και τον διπλανό μας.

-Μήπως αυτό δυσκολεύει τις ανθρώπινες σχέσεις;
Μα φυσικά. Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι δύσκολες, δεν είναι εύκολες. Θέλουν κόπο. Όπως έχει γράψει και η Μυρτώ Κοντοβά στο τραγούδι μας, ‘Τράβα Σκανδάλη’“δε χωρίζουν όμως έτσι οι ζωές/των ανθρώπων που αγαπήθηκαν με τόσο κόπο…”

-Τι συμβουλή θα δίνατε σε ένα δημιουργό για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα;
Να συνεχίσει να κάνει αυτό που αγαπάει και να μη σταματήσει σε τίποτα. Γιατί πρωτά απ’ όλα το κάνει για την ψυχή του και μετά για τα όνειρά του, όποια κ αν είναι αυτά.

-Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε τα παρακάτω ονόματα;

Μάνος Χατζιδάκις: Η αναπνοή μου.

Δήμος Μούτσης: Ο πρώτος μου οδηγός.

Γιάννης Σπανός: Μια πολύ τρυφερή στιγμή.

Γιώργος Χατζηνάσιος: Μοιραία συνάντηση.

Βαγγέλης Παπαθανασίου: Κάθε φορά που βλεπόμαστε σαν να μην πέρασε μια μέρα.

Στέφανος Κορκολής: Απίστευτη μουσικότητα.

Νίκος Γκάτσος: Μεγάλο σχολείο, ο μεγάλος μου δάσκαλος.

Λίνα Νικολακοπούλου:  Η συνάντηση με το ταλέντο της.

Παρασκευάς Καρασούλος: Η ψυχή μου.

Νίκος Μωραίτης: Τον καμαρώνω, τον χαίρομαι και τον αγαπώ.

Άλκηστις Πρωτοψάλτη: Καθαρότητα φωνής και ψυχής.

-Κυρία Γαλάνη ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.

Και εγώ σε ευχαριστώ.

Ακολουθήστε το Rockrooster.gr και στο Google News.

Poll

Ψηφίστε την αγαπημένη σας καλοκαιρινή συναυλία!

Οι συναυλίες του 2024: Πρόγραμμα και εισιτήρια

Ψηφίστε τα συγκροτήματα που θέλετε στην Ελλάδα το 2024

Θέλεις να γίνεις μέλος της συντακτικής ομάδας μας;

Το RockRooster.gr αναζητά νέους συντάκτες. Αν λατρεύεις τη μουσική, τον κινηματογράφο και την αρθρογραφία, ίσως αυτό σε ενδιαφέρει.

Poll

Ψηφίστε την αγαπημένη σας καλοκαιρινή συναυλία!

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

2024: Τα συγκροτήματα που «πρέπει» να έρθουν στην Ελλάδα

Ψηφίστε τα συγκροτήματα που θέλετε στην Ελλάδα το 2024

Θέλεις να γίνεις μέλος της συντακτικής ομάδας μας;

Το RockRooster.gr αναζητά νέους συντάκτες. Αν λατρεύεις τη μουσική, τον κινηματογράφο και την αρθρογραφία, ίσως αυτό σε ενδιαφέρει.

Οι συναυλίες του 2024: Πρόγραμμα και εισιτήρια

Poll

Ψηφίστε την αγαπημένη σας καλοκαιρινή συναυλία!