Ο John Bonham ήταν η καρδιά των Led Zeppelin που χτύπαγε δυνατά, και όταν αυτή σταμάτησε στις 25 Σεπτεμβρίου 1980, τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο για την μπάντα αλλά και για ολόκληρη τη rock μουσική.
Ήταν ένα ηλιόλουστο πρωινό του 1968, όταν ο γεροδεμένος Βρετανός από τα Midlands, συμφωνούσε να ενταχθεί στη νεοσύστατη μπάντα του Jimmy Page, και ο ταπεινός και εύθυμος χαρακτήρας του δεν τον άφηνε να φανταστεί ότι μαζί του θα κατακτούσαν το Everest της rock…
Ο καλοκάγαθος, λοιπόν, ξυλουργός και οικοδόμος στο επάγγελμα, μετατράπηκε σε έναν δυναμικό ντράμερ που έμελλε να κυριαρχήσει στο μουσικό κόσμο…
Ο χαρακτήρας του John Bonham ήταν το άκρως αντίθετο από το καταιγιστικό στυλ του πάνω στη σκηνή.
Ήταν ο τύπος ανθρώπου που σιχαινόταν τις πτήσεις από πόλη σε πόλη και την αναμονή πριν τις συναυλίες, ενώ οι περιοδείες του συγκροτήματος στέγνωναν διαρκώς την αυτοπεποίθηση και τις φυσικές αντοχές του.
Όλα αυτά βέβαια τα ξεχνούσε όταν καθόταν στο σκαμπό του και πυροβολούσε ανελέητα με τα drums του. Μετά τις συναυλίες, χωνόταν σε κάποιο συνοικιακό μπαρ ή ξεκουραζόταν σε φθηνά ξενοδοχεία, πάντα με τη συνοδεία άφθονου αλκοόλ…
Η ροπή του στο αλκοόλ ήταν τελικά αυτή που τον σκότωσε…
Γεννήθηκε στο Redditch του Worcestershire, στις 31/5/1948. Από την ηλικία των 5 ετών, έδειξε την κλίση του για το μουσικό όργανο με το οποίο θα γινόταν αργότερα ένας κανονικός rock ‘n’ roll Hall of Famer.
Ξεκίνησε να ντραμάρει στο σπίτι του χρησιμοποιώντας δοχεία και στην ηλικία των 10 η μητέρα του του έκανε δώρο ένα κανονικό drum set.
Ήταν η περίοδος που άρχισε να παίζει σε τοπικές μπάντες, μια εποχή που το άστρο των Beatles έσβηνε σιγά-σιγά και η ανάγκη για πιο γρήγορους και δυναμικούς ήχους κατέκλυζε το Μεγάλο Νησί.
Στην ηλικία των 17, παντρεύτηκε την αγαπημένη του Pat Phillips, με το ζευγάρι να ζει σε ένα τροχόσπιτο, μέχρι να μετακομίσουν σε ένα απλό διαμέρισμα που τους βρήκε μαζί όταν οι Led Zeppelin θα έβγαζαν στα ράφια τον πρώτο τους δίσκο.
Στα πρώτα του βήματα ως ντράμερ, ενώθηκε με τους A Way Of Life, ηχογραφώντας κάποια demos στο Birmingham.
Ήταν τόσο δυνατό το παίξιμο του John Bonham, που ο ιδιοκτήτης του studio του ξεκαθάρισε πως με τον τρόπο που παίζει είναι απλά “μη ηχογραφήσιμος”, κατηγορώντας τον ότι με το συγκεκριμένο στυλ δεν πρόκειται ποτέ να στεριώσει σε μια κανονική μπάντα.
Η ιστορία λέει πως ο John δεν τον ξέχασε και μερικά χρόνια αργότερα, όντας μέλος των Led Zeppelin, του έστειλε ένα απλό, κατανοητό γράμμα:
Σ’ ευχαριστώ για τις συμβουλές σου.
Στους Crawling King Snakes, άλλη μια από τις πολλές μπάντες που άλλαξε μέχρι να βρει το λιμάνι του στους Zep, συνάντησε τον Robert Plant.
Αφού παράτησε και αυτό το συγκρότημα, ο προορισμός όλων των Zep έγινε κοινός το 1968, όταν οι Robert Plant, Jimmy Page, John Paul Jones, εγκατέλειψαν το project των The Yardbirds και προσκάλεσαν τον John Bonham για να ενώσουν τις δυνάμεις τους.
Τα βροντερά τύμπανα του John έδιναν μια πιο σκληρή και μεταλλική πινελιά στα live του γκρουπ, μένοντας ανεξίτηλα χαραγμένα σε αριστουργήματα όπως το ‘Communication Breakdown’, ‘Stairway To Heaven’, ‘Kashmir’, ‘Achilles Last Stand’ και ‘Trampled Underfoot’…
Παράλληλα όμως με την άνοδο των Led Zeppelin, τους φανατικούς οπαδούς τους που έκαναν το ένα sold out πίσω από το άλλο και τα μεγάλα κέρδη από τις πωλήσεις των δίσκων τους, ο εσωτερικός του κόσμος άρχιζε σιγά-σιγά να αλλάζει.
Το ησυχαστήριό του βρισκόταν ακόμα στη βρετανική επαρχία, ένα ειδυλλιακό μέρος όπου μεγάλωνε τα παιδιά του, εκτρέφοντας μοσχάρια στη φάρμα του και μένοντας όσο μπορούσε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Παρά το νταηλίκι που έβγαζε επί σκηνής και τις αμέτρητες φάρσες που σκάρωνε στα μέλη των Zep, όπως ο ίδιος είχε εκμυστηρευτεί, δεν μπορούσε να αποφύγει τις κρίσεις πανικού που τον έπιαναν πριν τις συναυλίες…
Χειροτερεύω, έχω απίστευτα νεύρα όλη την ώρα…
Είναι χάλια στα φεστιβάλ.
Είσαι αναγκασμένος να κάθεσαι όλη την ημέρα χωρίς να πιεις τίποτα, γιατί θα τινάξεις τη συναυλία στον αέρα.
Έτσι, τη βγάζω με τσάι μέσα στο βαν…
Η μπάντα με το πέρασμα των χρόνων κέρδισε μια τεράστια περιουσία και αναγκάστηκε να φύγει στο εξωτερικό για να αποφύγει τη βαριά φορολογία.
Ο ίδιος περιβαλλόταν διαρκώς από άνδρες ασφαλείας, οι εξάρσεις θυμού πήραν τη θέση του χιούμορ του, και ο John Bonham ένιωθε πλέον τρωτός.
Η συμπεριφορά του έβαλε πολλές φορές σε μπλεξίματα την μπάντα και ο John αντιμετώπιζε διαρκώς πρόστιμα και νομικές κυρώσεις, γεγονός που ανάγκασε τους Led Zeppelin να εγκαταλείψουν την Αμερική, αφού τον Ιούλιο του 1977 στην California, συνελήφθη για επίθεση σε security.
Η κατάσταση επιδεινώθηκε μετά το χαμό του γιου του Robert Plant, και όλα έδειχναν ότι οι Led Zeppelin θα διαλύονταν, μέχρι που φτάσαμε στον Σεπτέμβριο του 1980, περίοδο στην οποία το συγκρότημα προετοιμαζόταν για μια περιοδεία της στη Βόρεια Αμερική.
Στο σπίτι του Robert Plant, ο John ξεκίνησε να πίνει αλκοόλ μετά το μεσημεριανό και σταμάτησε τα μεσάνυχτα, όπου αποκοιμήθηκε σε έναν καναπέ έχοντας κατεβάσει 40 σφηνάκια βότκας.
Το επόμενο πρωί, o John Bonham βρισκόταν ακόμα στον καναπέ ακίνητος, με τα μέλη της μπάντας να προσπαθούν να τον ξυπνήσουν.
Μάταια, αφού ο John είχε αφήσει αυτόν τον κόσμο στον ύπνο του, έπειτα από υπερκατανάλωση αλκοόλ.
Οι φήμες περί ναρκωτικών ουσιών έδιναν και έπαιρναν, αλλά ο θάνατός του προκλήθηκε από το αλκοόλ.
Ο θάνατός του τσάκισε ψυχολογικά ολόκληρη την μπάντα…
Θα μπορούσαν να συνεχίσουν με κάποιον άλλον ντράμερ, αλλά ήξεραν ότι τίποτα δεν θα είναι το ίδιο χωρίς τον φίλο τους πίσω από τα τύμπανα.
Έτσι, αποφάσισαν να το διαλύσουν χωρίς να αλλοιώσουν τη σύνθεσή τους, φτύνοντας αρκετά εκατομμύρια λίρες που θα μπορούσαν να βγάλουν εάν συνέχιζαν.
Σε κάποια reunions τους ο Phil Collins και ο γιος του, Jason Bonham, πήραν τη θέση του.
Κανείς τους όμως δεν μπόρεσε να δώσει έστω λίγο από τη μαγεία και τη δύναμη του John, του καλύτερου ντράμερ του κόσμου, όπως είχε αποκαλέσει τον εαυτό του, στον Robert Plant…
O Jimmy Page, σε ανύποπτο χρόνο είχε δηλώσει:
Ήταν σίγουρα ο σπουδαιότερος rock ‘n’ roll ντράμερ που έζησε ποτέ…
Δεν μένει παρά να συμφωνήσουμε…
