Όταν ο Bruce Dickinson ενώθηκε με τους υπόλοιπους Iron Maiden
26 Σεπτεμβρίου 1981:
O Bruce Dickinson αντικαθιστά τον Paul Di’Anno στο μικρόφωνο των Iron Maiden, δίνοντας στην μπάντα την απαιτούμενη ώθηση για να κατακτήσει το Έβερεστ της παγκόσμιας μουσικής!
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή…
Η χρονιά αυτή βρήκε τους Iron Maiden να ανεβαίνουν με γοργούς ρυθμούς τα σκαλιά της καταξίωσης, μετά τα πρώτα δυο albums που είχαν εκδώσει και, κυρίως, με το δεύτερό τους, ‘Killers’.
Ο συγκεκριμένος δίσκος περιείχε περισσότερα μελωδικά στοιχεία, δια χειρός του κιθαρίστα, Adrian Smith.
Μετά από ένα εξαντλητικό tour, διάρκειας εννέα μηνών, η heavy metal σφραγίδα τους ταξίδεψε σε ολόκληρο τον κόσμο, κάνοντας support στους θρύλους Judas Priest στην περιοδεία τους στην Αμερική, αλλά και δίνοντας παραστάσεις στο φημισμένο Hammersmith Odeon του Λονδίνου.
Θυμηθείτε τις ιστορίες γύρω από κάθε ένα τραγούδι του ‘Killers’ και το παρασκήνιο της προετοιμασίας του τελευταίου δίσκου των Iron Maiden με τον Paul Di’Anno:
Iron Maiden – Killers: Η ιστορία πίσω από κάθε κομμάτι
Από το ‘Soundhouse Tapes’ του 1978, μέχρι και το ομώνυμο album-ντεμπούτο του group, όλα έδειχναν πως το όραμα του Harris θα έδενε απόλυτα με τον Di’Anno, ο οποίος έβγαζε μια punk αλητεία επί σκηνής.
Ο Harris όμως, όπως και ο manager της μπάντας, Rod Smallwood, επιζητούσαν αυστηρή πειθαρχία και σκληρή δουλειά από όλα τα μέλη του group, o Paul δεν κόλλησε ποτέ με τη συγκεκριμένη φιλοσοφία, ενώ τα εξαντλητικά τους tour, τον είχαν διαβρώσει ψυχολογικά.
Κύλησε στο αλκοόλ και τις ουσίες, για να ξεμουδιάζει από τον ψυχοσωματικό πόνο από τα συνεχή ταξίδια και την αναγνωρισιμότητα που λάμβανε ολόκληρο το συγκρότημα, σύμφωνα με την παραδοχή του ιδίου.
Τα πρώτα tapes των Iron Maiden πίσω στο 1977
Η τελευταία παράσταση που θα έδινε ο Di’Anno με το group έλαβε χώρα στις 10/09/1981, στην Κοπεγχάγη της Δανίας.
Ήταν ο εμβληματικός αρχηγός της μπάντας, Steve Harris, αυτός που θα έπαιρνε τη δύσκολη απόφαση να απομακρύνει τον frontman με τον οποίον όλα έδειχναν ότι μαζί θα μεγαλουργούσαν, αφού η υπομονή του είχε αρχίσει να εξαντλείται από τα επαναλαμβανόμενα κρούσματα απειθαρχίας του:
Ήδη από το Φεβρουάριο του 1981 είχαν αρχίσει τα πρώτα σοβαρά παράπονα της μπάντας απέναντι στον Di Anno, η παραβατική πολλές φορές συμπεριφορά του οποίου, έδειχνε ότι ο τραγουδιστής δεν μπορούσε να διαχειριστεί τη ζωή ενός πραγματικού rock star.
Σε ανύποπτο χρόνο, βέβαια, ο Steve Harris είχε δηλώσει πως διατηρούσε αμφιβολίες απέναντι στο πρόσωπό του, σχετικά με το βαθμό της αφοσίωσής του στο project που δούλευαν οι Iron Maiden.
Οι Maiden ήταν ήδη ένα συγκρότημα-must για να το παρακολουθήσει κανείς ζωντανά, και όπως υποστήριξε και ο Dave Murray, ήταν αδύνατο να έχουν στη σύνθεσή τους έναν τραγουδιστή, ο οποίος σε κάποια shows, απλά δεν ήθελε να εμφανιστεί στη σκηνή…
Ο Steve Harris θυμάται:
Όσο περισσότερη φήμη και επιτυχία αποκτούσαμε, τόσο περισσότερο δεν μπορούσε να το διαχειριστεί όλο αυτό ή δεν ήθελε να το κάνει.
Θυμάμαι ένα live που είχαμε δώσει στη Γερμανία…
Μας έλεγε ότι δεν ήθελε να βρίσκεται εκεί αλλά στο σπίτι του, ήθελε να γυρίσει στο σπίτι του.
Αναπόφευκτα, οι δρόμοι τους θα χώριζαν, και ο captain Steve έπρεπε να διαλέξει τον επόμενο.
Η αντικατάστασή του ήταν μια πολύ κρίσιμη και κομβική απόφαση για το μέλλον των Iron Maiden, αφού μια λάθος επιλογή θα μπορούσε απλά να τους καταστρέψει.
Το ένστικτο του Steve Harris όμως δεν λάθεψε. Το όνομα αυτού; Bruce Dickinson. O πρώην τραγουδιστής των Samson, πρόταση του ίδιου του Harris, ήταν ο άνθρωπος που θα τους απογείωνε, αφού τον είχε μαγέψει με τη φωνή του.
O Bruce θα ενωνόταν με τους υπόλοιπους Maiden στις 26/09/1981, ένα μήνα πριν από το επίσημο ντεμπούτο του επί σκηνής, με τον manager τους να τον καλωσορίζει με τα εξής λόγια:
Ε Βruce, μοιάζεις με άστεγο… Πάρε 30 λίρες και πήγαινε αγόρασε ένα δερμάτινο jacket…
Ο Βruce έπιασε αμέσως δουλειά.
Ηχογράφησε μια demo tape που περιελάμβανε τα ‘Killers’, ‘Twilight Zone’, ‘Wrathcild’, μπήκε με άνεση στα παπούτσια του προκατόχου του, και η πρόσληψη έπεσε κατευθείαν στο τραπέζι, αμέσως μετά τα sessions στο studio:
Θα περιοδεύσουμε μαζί στην Ιταλία τον ερχόμενο μήνα!
Στις 26/10/1981, oι Iron Maiden δίνουν την πρώτη τους συναυλία με τον rookie Bruce Dickinson στο μικρόφωνο, στην Bologna της Ιταλίας, με το κοινό να παραληρεί.
Ο Bruce έβγαλε με άνεση την setlist που αριθμούσε 17 κομμάτια, το πλήθος κάλεσε την μπάντα για 3 encores, με το ‘I’ve Got The Fire’ των Montrose να είναι, μάλιστα, το ένα από αυτά, και μια σπάνια ηχογράφηση του από εκείνο το βράδυ μπορείτε να ακούσετε στο σύνδεσμο που ακολουθεί:
Footage από τη συναυλία-ντεμπούτο του Bruce Dickinson:
Από εκείνο το βράδυ και έπειτα, όλα τα υπόλοιπα είναι απλά -heavy metal- ιστορία…
