Τhe Doors… To συγκρότημα δημιουργήθηκε το 1965 στο Los Angeles, από τους Robert Krieger, Ray Manzarek, John Densmore και Jim Morrison.
Από το 1967 μέχρι το 1971, οι Doors κυκλοφόρησαν έξι δίσκους και κατάφεραν να γράψουν τη δική τους ιστορία που μένει ανεξίτηλη μέχρι και σήμερα.
Το όνομα αναφέρεται στο βιβλίο ‘The Doors of Perception’ (Οι Πύλες της Αντίληψης) του Aldus Huxley, στο οποίο ο συγγραφέας καταγράφει και περιγράφει τις εμπειρίες που είχε από τη χρήση παραισθησιογόνας μεσκαλίνης.
Ο Huxley με τη σειρά του εμπνεύστηκε τον τίτλο του βιβλίου από ένα ποίημα του Άγγλου William Blake, με τίτλο ‘The Marriage of Heaven and Hell’.
If the doors of perception were cleansed, everything would appear to man as it is, infinite.
Ένα συγκρότημα που επηρέασε γενιές και γενιές και είχε επίδραση σε πολλούς καλλιτέχνες, με τον αυτοκαταστροφικό αλλά χαρισματικό και ευφυή Jim Morrison στα φωνητικά και στη μουσική επιμέλεια.
Ο James Jim Douglas Morrison, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου του 1943 στη Μελβούρνη της Φλόριντα.
Το 1949, κατά τη διάρκεια μιας οικογενειακής εκδρομής στο Νέο Μεξικό, ο Jim Morrison περιγράφει ένα από τα πιο συγκλονιστικά γεγονότα που του συνέβησαν ποτέ:
Η πρώτη φορά που ανακάλυψα τον θάνατο ήταν σε ηλικία τεσσάρων ετών, όταν διασχίζαμε την έρημο ένα πρωινό μαζί με την μητέρα μου, τον πατέρα μου, τον παππού μου και τη γιαγιά μου.
Ένα φορτηγό γεμάτο Ινδιάνους είχε χτυπήσει ένα άλλο αυτοκίνητο ή κάτι τέτοιο, υπήρχαν Ινδιάνοι σκορπισμένοι παντού στην εθνική οδό, αιμορραγώντας μέχρι θανάτου.
Ήμουν πολύ μικρός τότε κι οπότε έπρεπε να μείνω στο αμάξι όσο ο πατέρας και ο παππούς μου βγήκαν να δουν τι γινόταν.
Το μόνο που κατάφερα να δω ήταν η παράξενη κόκκινη μπογιά και ανθρώπους πεσμένους παντού στον δρόμο, ήξερα πως κάτι συνέβαινε γιατί μπορούσα να νιώσω τις δονήσεις των ανθρώπων γύρω μου και ξαφνικά συνειδητοποίησα πως ούτε οι δικοί μου μπορούσαν να καταλάβουν τι συνέβαινε.
Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα πραγματικό φόβο…
Πιστεύω πως εκείνη τη στιγμή οι ψυχές εκείνων των νεκρών Ινδιάνων, ίσως μια ή δυο απ’ αυτές, έτρεχαν έξαλλες εδώ κι εκεί και μπήκαν στην ψυχή μου, ενώ εγώ ήμουν σαν σφουγγάρι, έτοιμος να τις απορροφήσω…
Ο Jim Morrison αναφέρθηκε στο περιστατικό μετέπειτα, σε πολλά τραγούδια του, όπως στο κομμάτι ‘Peace Frog’.
Indians scattered on dawn’s highway bleeding
Ghosts crowd the young child’s fragile eggshell mind
Blood in the streets in the town of New Haven
Blood stains the roofs and the palm trees of Venice
Blood in my love in the terrible summer
Bloody red sun of Phantastic L.A.
Έπειτα από αρκετά χρόνια, οι γονείς του διέψευσαν την ιστορία του Morrison, λέγοντας πως οι ισχυρισμοί του γιου τους δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και ότι δεν πρόκειται παρά μόνο για έναν εφιάλτη που είχε ο Jim σε νεαρή ηλικία.
Είτε ισχύει είτε όχι, φαίνεται πως ο Jim Morrison είχε εξοικειωθεί (ή όχι και τόσο) με την ιδέα του θανάτου από νεαρή ηλικία. Ο θάνατός του σε ηλικία 27 ετών στο Παρίσι της Γαλλίας ήταν τεράστιο σοκ για τους θαυμαστές του και την παγκόσμια μουσική κοινότητα.
Οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες πέθανε και ο μυστικός ενταφιασμός του, έγιναν αφορμή για πολλές φήμες και αποτελούν την αιτία για το πλήθος σεναρίων και το μυστήριο που τον περιβάλλει μέχρι και σήμερα.
Τον Νοέμβριο του 1970 στο Sunset Sound, οι Jim Morrison, Robby Krieger, Raymond Manzarek, John Densmore, ο μηχανικός Bruce Botnick και ο παραγωγός Paul A. Rothchild κάνουν εντατικές πρόβες για την ηχογράφηση του έκτου studio album των The Doors.
To άλμπουμ με τίτλο ‘L.A. Woman’ κυκλοφόρησε από την Elektra Records στις 19 Απριλίου το 1971. Έφτασε στο αμερικάνικο Top 10 και στο No.1 στην Ολλανδία και έγινε διπλά πλατινένιο.
Περιείχε μεγάλες επιτυχίες όπως τα ‘Love Her Madly’ και ‘Riders on the Storm’.
Μετά την επιτυχία του δίσκου το 1971, ο Jim Morrison σε μια προσπάθειά του ν’ αλλάξει τρόπο ζωής, μετακόμισε σ’ ένα διαμέρισμα στο Παρίσι μαζί με την κοπέλα του, Pamela Courson, με σκοπό ν’ απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά και να συνεχίσει την πορεία του ως συγγραφέας.
Στο Παρίσι συνέχισε τη χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ, με αποτέλεσμα, μετά από υπερβολική δόση ηρωίνης, τον θάνατό του στις 3 Ιουλίου 1971.
Ο βιογράφος Danny Sugerman σημειώνει ότι ο Lizard King, όπως συνήθιζε να αυτοαποκαλείται o Jim, πέθανε από υπερβολική δόση ηρωίνης, την οποία είχε εισπνεύσει νομίζοντας πως είναι κοκαΐνη.
Διηγείται το σκηνικό υποστηρίζοντας πως η Courson έδινε διαφορετικές εκδοχές του θανάτου του κατά καιρούς, τη μία λέγοντας ότι εκείνη τον είχε σκοτώσει και την άλλη ότι ο θάνατός του ήταν δικό της λάθος.
Η ιστορία με τη λήψη ηρωίνης υποστηρίζεται και από τον Alain Ronay, που έκανε παρέα με το ζευγάρι ενώ βρισκόταν στο Παρίσι.
Ο Ronay είχε γράψει ότι ο Jim Morrison πέθανε από αιμορραγία αφού εισέπνευσε την ηρωίνη της Courson κι εκείνη άθελά της αποκοιμήθηκε, αφήνοντάς τον να πεθάνει αντί να καλέσει κάποιον γιατρό.
Ωστόσο, επισήμως, η αιτία θανάτου του είναι η καρδιακή ανακοπή που προκλήθηκε από την χρόνια εξάρτησή του από τα ναρκωτικά σε συνδυασμό με το άσθμα του.
Υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν πως ο ιατροδικαστής που ανέλαβε να κάνει τη νεκροψία, δωροδοκήθηκε με σκοπό να μη γίνουν γνωστά τα αληθινά αίτια του θανάτου του. Ακόμη και το άσθμα που λένε ότι είχε, δεν επιβεβαιώνεται από κάποια μέλη της μπάντας που είχαν συναναστραφεί μαζί του εκείνη την εποχή.
Στην πρώτη έκδοση του ‘No One Here Gets Out Alive’, που κυκλοφόρησε το 1980, οι Sugerman και Jerry Hopkins διέδωσαν τη φήμη ότι ο Morrison δεν έχει πεθάνει, προκαλώντας την αγωνία των δικών του ανθρώπων, κυρίως όταν πολλοί fans ξεσηκώθηκαν και άρχισαν να ζητούν ενδείξεις σχετικά με τον θάνατο του καλλιτέχνη.
Το 1995 δόθηκε ένας επίλογος στις φήμες αυτές, όταν οι συγγραφείς του βιβλίου δήλωσαν πως τα στοιχεία που είχαν τότε στα χέρια τους προέρχονταν κυρίως από κοντινούς φίλους του, οι οποίοι δεν μπορούσαν μέχρι τότε να πιστέψουν το τραγικό συμβάν.
Στην αυτοβιογραφία του, ‘Wonderland Avenue’, που δημοσιεύτηκε το 1989 μετά τον πρόωρο θάνατο του φίλου και μέντορα του Jim Morrison, ο Danny Sugerman αφηγείται τη ζωή του, αναφερόμενος στην προνομιακή αλλά ταραγμένη παιδική του ηλικία, στην αυτοκαταστροφική συμπεριφορά του και τον εθισμό του στα ναρκωτικά.
Το βιβλίο περιέχει και μια προειδοποίηση προς όλους τους fans του Jim Morrison και των The Doors για τα ναρκωτικά και στην ουσία τους αποτρέπει από οποιαδήποτε κατάχρηση.
Ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε πριν 2 χρόνια περίπου στο Τeamrock, μεταφέρει καταθέσεις ανθρώπων που βρέθηκαν εκεί τη στιγμή του θανάτου του, μετέφεραν το σώμα του και το έθαψαν.
Η ιστορία ξεκινάει στις αρχές του καλοκαιριού του 2009 όταν ανατέθηκε στον Καναδό δημοσιογράφο Max Bell να γράψει ένα άρθρο σχετικά με την ιστορία του ‘L.A. Woman’ και τον θάνατο του Jim Morrison.
To αρχικό πλάνο του Max Bell, όπως δήλωσε αργότερα, ήταν να κάνει ένα αφιέρωμα στο τελευταίο άλμπουμ του Morrison και να το συνδέσει με τις θεωρίες που υπάρχουν γύρω από τον θάνατό του, όπως το ότι τον δολοφόνησαν, ότι είναι ακόμα ζωντανός ή το ότι εμπλεκόταν η CIA σε έρευνες σχετικά με το πώς απεβίωσε.
To 2007 ένας τύπος με το όνομα Sam Bernett, κυκλοφόρησε ένα βιβλίο στη Γαλλία, υποστηρίζοντας ότι ο Morrison δεν είχε πεθάνει στη μπανιέρα, αλλά σ’ ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης.
Ο Max συμπλήρωσε τα εξής:
Μέχρι τη στιγμή που εκτυπώθηκε το βιβλίο, πιστεύαμε στην εκδοχή του Bernett.
Εκδόσαμε και αναμέναμε από εφημερίδες και άλλα είδη εντύπων να προωθήσουν το βιβλίο αλλά τίποτα.
Τώρα ένα νέο βιβλίο του Mick Wall, το ‘Love Becomes a Funeral Pyre’, δίνει στην ιστορία του Max το σεβασμό και την αξιοπιστία που της αξίζει.
Ο Bernett, πρώην διευθυντής του νυχτερινού κέντρου Rock ‘n’ Roll Circus, κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με τίτλο ‘The End: Jim Morrison’ στο οποίο υποστηρίζει ότι ο Morrison πέθανε από υπερβολική δόση ηρωίνης μέσα στο νυχτερινό κέντρο διασκέδασης και ότι το σώμα του μετακινήθηκε έπειτα από τους Patrick Chauvel και δύο ακόμα εμπόρους ναρκωτικών για να αποφευχθεί το σκάνδαλο.
H τραγουδίστρια Marianne Faithfull, σε μια δήλωσή της κατηγορούσε τον πρώην άντρα της, Jean De Breteuil, για τον θάνατο του Morrison και συμπλήρωσε ότι εμπλέκεται και η τότε κοπέλα του Breteuil, Talitha Getty, η οποία πέθανε 11 μέρες μετά τον Jim Morrison, από υπερβολική δόση ηρωίνης στη Ρώμη.
Πολλές ιστορίες και φήμες έχουν ακουστεί έκτοτε γύρω από τον θάνατο του τραγουδιστή.
Στο βιβλίο του Mick Wall και σύμφωνα με καταθέσεις προσώπων που είχαν σχέση με τον Μοrrison και την Courson την περίοδο εκείνη, ο πολύπλευρος καλλιτέχνης βρέθηκε νεκρός στο μπάνιο του μέσα σε καυτό νερό τέσσερις περίπου ώρες αργότερα.
Η Courson στην κατάθεσή της στην αστυνομία δήλωσε πως το προηγούμενο βράδυ ο Jim δείπνησε μόνος του σ’ ένα εστιατόριο στο Παρίσι και κάποιες μέρες νωρίτερα σε μια κουβέντα που είχαν, της είπε πως δε θέλει να δέχεται επισκέπτες.
Την ημέρα του θανάτου του, η Pamela είχε δηλώσει τα εξής στον αστυνομικό Jacques Manchez:
Ο φίλος μου [αναφερόμενη στον Jim] φαινόταν υγιής και χαρούμενος αλλά παρατήρησα ότι υπήρχε κάτι που δεν πάει καλά. Αργότερα ακούσαμε κάποια τραγούδια που βρήκα στο υπνοδωμάτιό του και παίξαμε μουσική για δύο ώρες ξαπλωμένοι στο κρεβάτι…
Νομίζω ότι αποκοιμήθηκε για 2-3 ώρες αλλά δεν μπορώ να το πω με σιγουριά.
Μέσα στο βράδυ με ξύπνησε με τον θόρυβο της αναπνοής του.
Ήταν τόσο δυνατή και αμέσως κατάλαβα ότι πρέπει να χρειάζεται βοήθεια. Τον ρώτησα αν ήθελε να φωνάξω γιατρό και η απάντησή του ήταν αρνητική.
Ο ίδιος επρόκειτο να κάνει ένα ζεστό μπάνιο.
Πήγε στο μπάνιο και στη συνέχεια με φώναξε επειδή ένιωθε άρρωστος. Του πήγα ένα σκεύος κι εκείνος “έβγαλε” το γεύμα που είχε φάει και παρατήρησα λίγο αίμα.
Έκανε τρεις φορές εμετό και την τρίτη ήταν μόνο αίμα.
“Δεν αισθάνομαι άρρωστος, μην καλέσεις γιατρό, νιώθω καλύτερα. Τελείωσε!”, μου λέει.
Πήγε στο μπάνιο λέγοντάς μου ότι είναι μια χαρά.
Μετά από αρκετές ώρες και αφού αποκοιμήθηκα, ξύπνησα στο κρεβάτι και είδα ότι δεν ήταν δίπλα μου. Έτρεξα στο μπάνιο και είδα ότι ήταν ακόμα εκεί αναίσθητος.
Τον κούνησα, νομίζοντας ότι θα ξυπνήσει. Τότε κάλεσα τον Ronay που ήρθε μαζί με τη φίλη του Agnes Demy και καλέσαμε την αστυνομία.
Η ταφή του Jim Morrison πραγματοποιήθηκε στο κοιμητήριο Père Lachaise τέσσερις μέρες αργότερα, με την ελληνική επιγραφή «ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ» στην ταφόπλακά του.
Ο «Δαίμων» στην προκειμένη είναι Θεός που αντιπροσωπεύει τη μοίρα, το πεπρωμένο και την ψυχή. Οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν δαίμονα με την έννοια που του αποδίδουμε σήμερα.
Η επιγραφή στον τάφο του Jim Morrison:
There are things known, and things unknown, and in between are the Doors. -Jim Morrison
