Οι Πατρινοί Fuel Eater, που αποτελούνται από τους Gordon Kansas (φωνητικά), Thanos Dritsas (κιθάρα/φωνητικά), Vasilis Koutsompinas (ντραμς), Marios Sen (μπάσο), κλείνουν φέτος 5 χρόνια παρουσίας στην ελληνική underground σκηνή και το γιορτάζουν με ένα μεγάλο live την Παρασκευή 17 Μαρτίου στην Πάτρα.
Η συναυλία θα γίνει στο Ghetto Bar and live stage (Ευμύλου 8, δίπλα στο ξενοδοχείο SMART) και τη σκηνή θα μοιραστούν με τους Desert Coyotes και τους νεοσύστατους Sneaky Mustard. Εκτός από τα 5 χρόνια, οι Fuel Eater γιορτάζουν το κλείσιμο ενός κύκλου που περιελάμβανε συναυλίες σε όλη την Ελλάδα και ένα πετυχημένο ντεμπούτο άλμπουμ, και το άνοιγμα ενός νέου που σηματοδοτείται από νέο υλικό και σχέδια για νέα κυκλοφορία (αισίως) μέσα στο 2017.
Με αφορμή αυτό το live και γνωρίζοντας από παλαιότερη συνέντευξη μαζί τους πως μέσα από τη μουσική τους κάνουν φίλους, ζητήσαμε από πέντε συγκροτήματα-φίλους των Πατρινών rockers να μοιραστούν μαζί μας κάποια ιστορία ή κάποιες σκέψεις σχετικά με τις συνεργασίες τους στο παρελθόν και το αποτέλεσμα ήταν άκρως… διασκεδαστικό! Ανακαλύψτε λοιπόν μαζί μας κάποιες άγνωστες πτυχές τρέλας, μουσικής και φαγητού της μπάντας, όπως μας τις διηγήθηκαν οι φίλοι τους!
Clamor of Existence
Αρχικά η επαφή μας με τα παιδιά ξεκίνησε όταν εμείς θέλαμε να κάνουμε το release live για τον πρώτο μας δίσκο και εγώ (Γιάννης) που ήμουν συμφοιτητής του Θάνου τον προσέγγισα για το live, το οποίο θεωρούμε ήταν κομβικό και για τους δυο μας. Η συναυλία ήταν σκέτο έπος.
Τα παιδιά είχαν θέματα ακόμα και με το δέσιμο, την φωνή και τον ήχο τους αλλά ο Θάνος και ο Βασίλης είχαν μια τέλεια ενέργεια και αυτό με είχε τραβήξει τόσο ώστε για να λέγομαι fan τους. Highlight εκείνης της βραδιάς ήταν όταν ο τότε τραγουδιστής τους κατέβηκε από το stage (όσο μεγάλο είναι αυτό του Μemphis) και άρχισε να δίνει φιλιά στην κοπέλα του εν μέσω κομματιού, κάτι που μας είχε αφήσει όλους άφωνους!
Τον επόμενο καιρό παίξαμε μαζί και σε άλλα live, όπως στον Μικρό Πρίγκιπα μαζί με Asphodel και Divine Remains και φυσικά στο Sven Fest με μια πληθώρα μπαντών όπως -ενδεικτικά- οι Mortal Torment, oι Procrastinate και οι Show Your Face.
Το καλύτερο όμως ήταν αυτό του διπλού release παρέα με τους πολύ καλούς Tres Hombres. Ενθουσιασμένες όλες οι μπάντες δώσαμε ρεσιτάλ και ειδικά τα παιδιά που όλη αυτή η ταλαιπωρία που είχαν περάσει είχε μετατραπεί σε μια απίστευτη ενέργεια επί της σκηνής.
Ειδικά όταν παίξανε το ‘King of a Desert Utopia’ με είχαν πιάσει τα κλάματα. Οι Fuel Eater μου αρέσουν γιατί έχουν έναν αγνό Sabbath χαρακτήρα πλούσιο σε εναλλαγές.
Όταν εμφανίστηκαν μπήκαν βέβαια στο είδος της Stoner rock, αλλά τότε όποιος έπαιζε riff στην κιθάρα εκεί τον κατέτασσαν. Το ζήτημα είναι όμως ότι η μουσική τους σε χτυπάει γιατί είναι γνήσια. Δεν υπάρχουν περιττά πράγματα και «δηθενισμοί». Είναι απλά τέλειο! Και metal!
Χρόνια πολλά Fuel Eater από τους Clamor of Existence! Θα σας αγαπάμε πάντα και να ξέρετε πως τέτοιες φιλίες δεν χαλάνε ποτέ!
Γιάννης
Forsaken Memoriam
«Ωωωω γέροντα η ευχή!»
Με την ατάκα που έκλεισε το ντεμπούτο των Μιναράδων αδελφών μας, θα ξεκινήσω αυτό το κείμενο… Πέντε χρόνων μανάρρρρια, του χρόνου θα τα στείλουμε Δημοτικό μπας και συμμορφωθούν…
Αλλά τι να πεις; Αυτή η τρέλα που κουβαλάνε οι 4 τους (και όποιοι άλλοι συντέλεσαν στη μέχρι τώρα πορεία τους) τους έκανε μια από τις πιο λατρευτές μπάντες και πάνω και κάτω απ’ το σανίδι. Αυτή η random-ίλα και η αμεσότητα (από θέμα προσωπικότητας αλλά και μουσικής έμπνευσης) σε κάνει να τα αγαπάς αυτά τα παιδιά και να τους στηρίζεις.
Έτσι την πάθαμε και εμείς! Από γνωστό σε γνωστό γνωριστήκαμε, γίναμε φίλοι, φάγαμε κοντοσούβλια, ήπιαμε ρακές, ουίσκια, μεθύσαμε, βγάλαμε δίσκους, συγκινηθήκαμε και είδαμε και τις μπάντες μας να παίζουν μαζί ένα βράδυ του Νοέμβρη στο SIX D.O.G.S κάνα 2 χρόνια πριν.
Μεγαλύτερη συγκίνηση; Όταν έσκασαν στο Chania Rock Festival για να μας υποστηρίξουν μέσα στον αυγουστιάτικο ήλιο της Κρήτης. Χρόνια πολλά στους “Συμμάχους Του Δαβίδ” (σ.σ. ‘Dave’s Allies’, στίχος μας από το κομμάτι ‘Rainbow Of Grey’, που αναφέρεται στο ‘Against Goliath’ των παιδιών), καλή συνέχεια σε ο,τι κάνουν, τους διακατέχει γνώση βαθιά και γαϊδουρινή αμορφιά!
Τόσο σύντομα και τόσο απλά! Άλλωστε είναι όμορφο να είσαι χύμα με άτομα που σε κάνουν να νιώθεις άνετα από την πρώτη στιγμή!
Αγάπη και λατρεία από Forsaken Memoriam.
Αντώνης
Mr. Booze
Τον Απρίλιο του 2016 συμμετείχαμε σε ένα mini tour με τους Narcosis, Lustin Jane και τους Fuel Eater οι οποίοι μας πήγαν σε ένα γαμάτο burgerάδικο μετά το live, το οποίο είχε ονομάσει τα φαγητά με ονόματα από μπάντες. Εγώ νομίζω πως έφαγα ένα Pantera…;
Δεν θυμάμαι καλά γιατί πιο πριν μας είχαν πάει και σε ένα τσιπουράδικο… δεν έχει σημασία. Το τελευταίο live του tour ήταν στον Ροδανθό στην Καλαμάτα. Το μαγαζί βρίσκεται στο Ιστορικό Κέντρο της πόλης, ένα μέρος που έχει πάρα πολύ κόσμο όλες τις ώρες.
Για να τους κάνω να χαρούν λιγάκι, κάλεσα στο τηλέφωνο τον γνωστό φωνακλά παρουσιαστή Σωτήρη Γεωργούντζο, με τον οποίο εργαζόμαστε στο ίδιο κανάλι (εγώ οπερατέρ είμαι, μην μου βγει το όνομα και για δημοσιογράφο!).
Μόλις τους έδωσα τη συσκευή και άκουσαν τον Σωτήρη έγινε το απίστευτο: άφησαν τα σουβλάκια που έτρωγαν!
Περιττό να σας πω πως τους άκουσε όλη η περιοχή έτσι όπως έκαναν από τη χαρά τους. Περίεργα παιδιά, τι να πω… τους αγαπάμε όμως και πάντα περνάμε ωραία όταν παίζουμε μαζί τους. Τέλος θα ήθελα να αποκαλύψω το μυστικό του Gordon για την πλούσια και λαμπερή του κώμη: χρησιμοποιεί έναν αφρό, dry shampoo νομίζω πως το λένε! Deep knowledge, όχι αστεία…
Γιώργος
Purple Dino
Νομίζω η πρώτη φορά που παίξαμε μαζί με Fuel Eater ήταν τον Νοέμβριο του 2015 στην Θεσσαλονίκη.
Εκεί καταλάβαμε και περίπου τι σόι παιδιά είναι. Όταν αποφασίσαμε ότι είναι καλή ιδέα να στήσουμε κάτι στα νότια, ήταν η πρώτη μπάντα που μας ήρθε στο μυαλό, κυρίως γιατί (η αλήθεια να λέγεται) δύσκολα μπορούμε να βρούμε μπάντα που να τρώει όσο εμείς.
Ο ανταγωνισμός σε αυτήν την περίπτωση είναι υψηλός με τους Fuel Eater, μας κάνουν να θέτουμε νέους στόχους και να γινόμαστε καλύτεροι! Πέρα απ’ την πλάκα, είναι τρομερά παιδιά, γράφουν τρομερή μουσική και ξέρουν να την αποδίδουν on stage. Το κυριότερο είναι να έχεις attitude όταν είσαι on stage, και όταν είσαι από κάτω να είσαι ο εαυτός σου, και τα παιδιά το ξέρουν αυτό.
Στεφ
Αξίζει να αναφερθεί το περιστατικό από την συναυλία των παιδιών στην Ξάνθη. Ο κύριος Δρίτσας υποσχέθηκε ότι αν του δώσω σουβλάκι την ώρα που παίζει, θα μου κάτσει. Κάτι το οποίο δεν έγινε.
Το δεύτερο κομμάτι δηλαδή, γιατί εγώ σουβλάκι του το πήγα. Σίγουρα πάντως ήταν ο πιο ευτυχισμένος κιθαρίστας που έχω δει επί σκηνής, με το σουβλάκι στο στόμα. Υπάρχουν και φωτογραφίες ευτυχώς!
Μήτσος
Void Droid
Τι μπορεί να κάνουν μαζί ένας έμπορας, ένας επαγγελματίας αλκοολικός, ένας κοιλιόδουλος δόκτορας κι ένας wanna be διατροφολόγος; Μα φυσικά μία μπάντα ονόματι Fuel Eater! Τι να πούμε για τα παιδιά…;
Είναι η μπάντα με την οποία πριν 5 χρόνια ξεκινήσαμε παράλληλα τα μουσικά μας βήματα στη Πάτρα, είναι αδέρφια, είναι μανάρια και έχουμε κάνει πολυάριθμα live παρέα!
Ένα σκηνικό που μας έρχεται στο μυαλό είναι, όταν πριν 3 χρόνια, πηγαίναμε να παίξουμε σε ένα φεστιβάλ στο Αγρίνιο, ξεκινώντας από Πάτρα με όρεξη, διάθεση και καλό καιρό, καταλήξαμε λόγω κακοκαιρίας και ακύρωσης του live, να τρώμε σαν γουρούνια σκεπαστές στα στενά του Αγρινίου!
Ευχόμαστε στα παιδιά και στα 10 και στα 20 και στα 100 χρόνια!
Χάρης
Σε ένα άρθρο γεμάτο αναμνήσεις από φίλους, δεν μπορεί να λείπουν οι δηλώσεις του εορτάζοντα. Έτσι, κλείνουμε με τους ίδιους τους Fuel Eater στον επίλογο, να κάνουν μια σύντομη αναδρομή σε αυτά τα χρόνια που σημαδεύτηκαν από πολλή μουσική και έντονες στιγμές:
Γεια σας. Είμαστε οι Fuel Eater. Δημιουργηθήκαμε στην Πάτρα από φοιτητές που ήθελαν να παίξουν μουσική και να γουστάρουν.
Φέτος, γιορτάζουμε 5 χρόνια ύπαρξης. Ή αλλιώς ας πούμε ότι γιορτάζουμε 5 χρόνια δημιουργίας, φιλίας, χαράς, μουσικής και ενέργειας. Αλλά και 5 χρόνια αγωνίας, άγχους, αγώνα, τρεξίματος και δυσκολιών που εμφανίζονταν στο δρόμο μας, κυρίως από την απόφασή μας να παραμείνουμε underground και diy.
Τα 5 μας χρόνια έχουν σε νούμερα 1 EP, 1 Full Length Album, 1 Video Clip, 1 Limited κυκλοφορία σε κασέτα, ενώ η αγαπημένη μας δραστηριότητα είναι ο δρόμος, καθώς εκεί μετράμε πάνω από 50 ζωντανές εμφανίσεις, 16 ελληνικές (προς το παρόν) πόλεις και πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα.
Γενικά είμαστε γνωστοί γιατί τρώμε πολύ, το χαιρόμαστε και το δείχνουμε (τουλάχιστον οι περισσότεροι από εμάς), διασκεδάζουμε πολύ, το χαιρόμαστε και το δείχνουμε, και σε κάποιους αρέσει και η μουσική μας (το χαιρόμαστε και το δείχνουμε).
Πέρα όμως από όλα αυτά που μας προκαλούν αυτό τον ενθουσιασμό και τη συγκίνηση όποτε είναι να βγούμε στον δρόμο, ο δυνατότερος παράγοντας είναι οι φίλοι. Κάθε φορά που είναι να φύγουμε, το μεγαλύτερο κίνητρο είναι οι φίλοι μας, αυτοί που έχουμε και μας περιμένουν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, καθώς και αυτοί που σίγουρα θα κάνουμε οπουδήποτε καινούρια και να πάμε.
Για όλους εσάς, είμαστε οι Fuel Eater. Σας ευχαριστούμε και σας αγαπάμε.
