Η πολυαναμενόμενη συναυλία των Blues Pills στην Αθήνα, μία μέρα μετά απ’ αυτήν της Θεσσαλονίκης, είχε επιτέλους φτάσει και οι Σουηδοί φάνταζαν ως το ιδανικό αντίδοτο (μπλουζ χαπάκια) στη μουντίλα, τη βροχή και τον γενικότερα κακό καιρό που επικρατεί τις τελευταίες μέρες. Τα κατάφεραν; Τα κατάφεραν και με το παραπάνω, με μία εμφάνιση-σίφουνα, που δεν άφησε κανένα περιθώριο χαλάρωσης.
Στο πλάι τους, σε ρόλο opening act για τη χθεσινή συναυλία, οι Riverbed. Ομολογώ πως δεν είχε τύχει να τους ξανακούσω, ενώ, ελέω άγνοιας περί κλειστών σταθμών Μετρό, η άφιξή μου στο Piraeus 117 Academy ήταν κάπως καθυστερημένη, με αποτέλεσμα να χάσω περίπου το μισό set τους. Αυτό που είδα, όμως, είναι μια πολύ καλή αφορμή για να αρχίσω να τους ψάχνω περαιτέρω.
Ο κόσμος είχε ήδη αρχίσει να μαζεύεται στο μαγαζί και οι Riverbed τον ζέσταναν για τα καλά με τις vintage rock μελωδίες τους. Πολύ άνετοι επί σκηνής, δεν έχαναν ευκαιρία να ευχαριστήσουν το κοινό, το οποίο φάνηκε να απολαμβάνει το set τους, ενώ, ως σύνολο, φάνηκαν πολύ δουλεμένοι και δεμένοι, με την φωνή-καμπάνα του τραγουδιστή και τα περιστασιακά «ξεσπάσματά» τους, να κερδίζουν τις εντυπώσεις. Όπως είπα και στην αρχή, δεν είχα ξαναέρθει σε επαφή με τη δουλειά των παιδιών, ωστόσο μετά το χθεσινό live το μόνο σίγουρο είναι ότι κέρδισαν έναν νέο ακόλουθο (Ευχαριστούμε πολύ τους Riverbed που μας έστειλαν τη setlist τους, μιας και χάσαμε το ξεκίνημα της συναυλίας).
Setlist
1. Break On Through – The Doors
2. Fade Away
3. I’ll Be Strong
4. Paradise
5. Moonlight
6. Devil Woman
7. Breaking Ground
8. Keep Me Hangin On – Vanilla Fudge
9. Until Sunrise
Όλα πήγαιναν βάσει προγράμματος και, έτσι, οι Riverbed κατέβαιναν καταχειροκροτούμενοι από τη σκηνή γύρω στις 21:00, για να δώσουν τη θέση τους στους Blues Pills, οι οποίοι ξεκίνησαν 10 λεπτά πριν το αναμενόμενο, γύρω στις 21:20.
Το Piraeus 117 Academy είχε μαζέψει γύρω στα 1200 άτομα και οι Σουηδοί ανέβηκαν εν μέσω αποθέωσης στη σκηνή, ξεκινώντας τη συναυλία με το ‘Lady In Gold’ από τον ομώνυμο τελευταίο δίσκο τους. Η αλήθεια είναι ότι η studio version του κομματιού δεν με είχε ενθουσιάσει ποτέ -το αντίθετο μάλιστα-, η απόδοσή του στο live όμως ήταν το κάτι άλλο. Με τρομερή ενέργεια από το πρώτο δευτερόλεπτο, η Elin Larsson το απογείωσε και κάπως έτσι η βραδιά ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις.
Οι Blues Pills ήταν πολύ χαρούμενοι που βρίσκονταν και πάλι στη χώρα μας και είχαν φροντίσει να το τονίσουν εξ αρχής, ευχαριστώντας όλους τους παρευρισκόμενους επανειλημμένως. Η συνέχεια δόθηκε με ακόμα ένα κομμάτι από τον τελευταίο δίσκο τους και συγκεκριμένα το ‘Little Boy Preacher’, για να ακολουθήσει το αγαπημένο ‘Black Smoke’ από το ομώνυμο με την μπάντα ντεμπούτο τους, του 2014. Με μία μαγευτική και ταξιδιάρικη ερμηνεία, οι Blues Pills απογείωσαν το κομμάτι και μαζί του και όλο το κοινό που είχε αρχίσει να μπαίνει στο κλίμα και να γίνεται πιο εκδηλωτικό.
Γυρίζοντάς μας πίσω στον χρόνο και στο EP-ντεμπούτο τους (2012), οι Blues Pills έδωσαν συνέχεια με το ‘Bliss’ και ο ενθουσιασμός για όποιον ακολουθεί την μπάντα από τα πρώτα της κιόλας βήματα, ήταν αναμενόμενος. Η Elin ήταν πραγματικά ασταμάτητη πάνω στη σκηνή δίνοντας τον καλύτερό της εαυτό, σε σημείο ορισμένες στιγμές να αναρωτιέσαι μήπως ακούς… playback, αφού τα φωνητικά της ήταν αψεγάδιαστα, παρά το γεγονός ότι δεν σταμάτησε δευτερόλεπτο να χορεύει, να χοροπηδάει και να τρέχει από ‘δω κι από ‘κει! Η ερμηνευτική της δεινότητα είναι δεδομένη βέβαια, κάτι που φρόντισε να δείξει και στο επόμενο κομμάτι, που δεν ήταν άλλο από το ‘Bad Talkers’ του ‘Lady In Gold’.
Σειρά είχε το ξεσηκωτικό ‘Won’t Go Back’, το οποίο διαδέχθηκε το ‘Elements And Things’ (διασκευή από Tony Joe White), το ‘You Gotta Try’ και το ταξιδιάρικο ‘Astralplane’ που, συνοδεία του όμορφου φωτισμού και του σκηνικού που είχε στηθεί, μας παρέσυρε σε άλλα μονοπάτια για όσο κράτησε…
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας που γιορτάστηκε πριν λίγες μέρες, η Elin είπε στο κοινό «ας παλέψουμε όλοι μαζί για αγάπη και ισότητα» πριν ερμηνεύσει το ‘High Class Woman’, για να γίνει χαμός, μιας και είναι ένα απ’ τα κομμάτια που βοήθησαν την μπάντα να γίνει ευρέως γνωστή. Καθώς το set πλησίαζε προς το τέλος του, οι τόνοι έπεσαν λιγάκι με το ‘Little Sun’, που λειτούργησε και σαν μια καλή αφορμή να πάρει η Elin δυο ανάσες, μιας και από την αρχή της συναυλίας δεν είχε σταματήσει να ακολουθεί τον ρυθμό της μουσικής με τις κινήσεις της. Πάντως, η αλήθεια είναι πως η υπόλοιπη μπάντα, παρόλο που συχνά πυκνά έσκαγε χαμόγελα στο κοινό που -ιδίως στις μπροστινές σειρές- ήταν πολύ εκδηλωτικό, είχε πρακτικά αφήσει το κομμάτι «σκηνική παρουσία» στην frontwoman.
Προς το τέλος του ‘Little Sun’ η Elin αποχώρησε από τη σκηνή, αφήνοντας την υπόλοιπη μπάντα να τελειώσει το κομμάτι και τα φώτα έσβησαν, για να ανοίξουν λίγο μετά και η Elin να είναι μόνη της επί σκηνής και στη θέση του πληκτρά, χαρίζοντάς μας μια καταπληκτική ερμηνεία του ‘I Felt A Change’. Ακολούθησε το πολυαγαπημένο ‘Gone So Long’, το οποίο, φαινομενικά, ήταν και το τελευταίο της βραδιάς…
Κάπως έτσι, οι Blues Pills επέστρεψαν για το καθιερωμένο encore και, αφού ευχαρίστησαν το κοινό, έπαιξαν μία διασκευή που συνηθίζουν στην τρέχουσα περιοδεία τους, το ‘Somebody To Love’ των Jefferson Airplane! Περιττό να περιγράψω με πόσο σθένος τραγούδησαν όλοι τους στίχους του κλασικού αυτού κομματιού, ενώ και οι ίδιοι οι Blues Pills έδειχναν ενθουσιασμένοι που το ερμήνευαν. Και πώς να μην είναι άλλωστε, μιας και, μουσικά, είναι σίγουρα μία απ’ τις σημαντικότερες επιρροές τους.
Για το τέλος, φύλαγαν το καλύτερο. ‘Devil Man’ και ο κόσμος που ήδη είχε μπει στο mood για τα καλά μετά το sing along του ‘Somebody To Love’ έδωσε όλη τη δύναμη της φωνής του, έπειτα και από προτροπή της frontwoman που τα έδωσε κυριολεκτικά όλα και εντυπωσίασε για πολλοστή φορά.
Το κλείσιμο ήταν όπως ακριβώς θα το φανταζόταν μπάντα και κόσμος… Όλοι έμοιαζαν ευχαριστημένοι από αυτό που είδαν και οι Blues Pills παίξανε μιάμιση ώρα γεμάτη, μιάμιση ώρα που πέρασε «νεράκι» που λέμε, χωρίς να το καταλάβουμε καν. Κανείς δεν θα έλεγε όχι σε μερικά κομμάτια ακόμα, αλλά η μπάντα νομίζω ικανοποίησε τα 1200 περίπου άτομα που βρέθηκαν στο Piraeus 117 Academy, σε μία συναυλία-διαφήμιση. Το μόνο που θα ήθελα, θα ήταν λίγο περισσότερη συμμετοχή και αλληλεπίδραση με τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας εκτός της Elin, η οποία φαίνεται πως έχει αναλάβει αποκλειστικά αυτό το κομμάτι, όντας κάτι παραπάνω από αυθόρμητη και πληθωρική.
Το μόνο που μένει να πούμε για τους Blues Pills, είναι… «Εις το επανιδείν»!
Setlist
. Lady In Gold
2. Little Boy Preacher
3. Black Smoke
4. Bliss
5. Bad Talkers
6. Won’t Go Back
7. Elements And Things
8. You Gotta Try
9. Astralplane
10. High Class Woman
10. Little Sun
11. I Felt A Change
12. Gone So Long
Encore
13. Somebody To Love (διασκευή Jefferson Airplane)
14. Devil Man
