Πώς επηρέασε η «έκρηξη» της grunge τους Metallica στις αρχές της δεκαετίας του ’90; Τους ανησύχησε ή τους ενέπνευσε; Σε αυτό το πολύ ενδιαφέρον ερώτημα κλήθηκε να απαντήσει ο Lars Ulrich, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο 92Υ:
Όχι [δεν μας ανησύχησε]. Ήταν συναρπαστικό, περισσότερο από οτιδήποτε.
Το καλό με τους Metallica είναι πως πάντα αισθανόμασταν εντελώς αυτόνομοι.
Δεν έχουμε νιώσει ποτέ ότι ανήκαμε σε κάτι.
Οπότε, το θετικό είναι ότι ποτέ δεν νιώθουμε ότι ανήκουμε σε κάτι και ότι όταν όλα αυτά τα άλλα πράγματα συμβαίνουν, συνεχίζουμε να αισθανόμαστε ότι είμαστε, κατά κάποιον τρόπο, στον δικό μας κόσμο.
Και όταν αυτό εξαφανίζεται και φεύγει μακριά, ποτέ δεν αποτελούσαμε μέρος αυτού. Είμαστε απλώς εδώ πέρα και κάνουμε τα δικά μας.
Ξεχώρισε μάλιστα και μερικούς από τους αγαπημένους του grunge καλλιτέχνες και δίσκους:
Αγαπούσα τους Alice in Chains, εκείνα τα δύο πρώτα άλμπουμ δεν έφυγαν ποτέ από το cd player κατά την περίοδο 1991-1992.
Όταν σκέφτομαι το 1992, αυτό που ακούω είναι το ‘Dirt’.
Αγαπούσα τους Nirvana, τα πρώτα δύο άλμπουμ των Soundgarden… Ήταν έμπνευση.
Όχι, δεν υπήρχε τίποτα απειλητικό σε όλα αυτά..
