Ο Malcolm Young έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Νοέμβριο πυροδοτώντας σωρεία δηλώσεων και φόρων τιμής, όλα αφιερωμένα στην μεγάλη του καριέρα που απόλαυσε ως κιθαρίστας των AC/DC.
Ήταν σειρά του Dave Mustaine να μιλήσει για τον συνιδρυτή του θρυλικού αυστραλέζικου συγκροτήματος, σε μία συνέντευξη που έδωσε στο Classic Rock Magazine όπου, μεταξύ άλλων, συζήτησε για τον ιδιαίτερο τρόπο που έφτασε ο πρώτος AC/DC δίσκος της ζωής του στα χέρια του αλλά και για τη συμβολή του στο συγκρότημα, απαντώντας σε όσους θεωρούν τα ρυθμικά του μέρη απλοϊκά:
Ήμουν περίπου 18 ετών τότε και ζούσα μόνος μου. Η μάνα μου είχε μετακομίσει μιας και ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά, και από τη στιγμή που κάπνιζα χόρτο δεν ήθελε να ασχοληθεί καθόλου μαζί μου.
Ο καλύτερος τρόπος για να πάρεις χόρτο ήταν να το πουλάς σε άλλο κόσμο και να το παίρνεις τζάμπα, οπότε το αντάλλαξα με μια κοπέλα που δούλευε σε ένα δισκάδικο. Έτσι πήρα το ‘Let There Be Rock’.
Πήγα σπίτι, έβαλα τον δίσκο στο πικάπ και με το άγγιγμα της βελόνας, άλλαξε η ζωή μου.
[…]
Ο Malcolm ήταν ένας από τους καλύτερους ρυθμικούς μουσικούς που υπήρξαν και άμα δεν έχεις καλό ρυθμό πίσω από το σόλο, ακούγεται χάλια. Ξέρεις, οι Beatles έγιναν πασίγνωστοι για τον τρόπο με τον οποίο μπορούσαν να αλλάζουν τον ρυθμό και αυτό ήταν ένα από τα πράγματα που έκαναν οι AC/DC και ο Malcolm.
[…]
Μερικοί άνθρωποι λένε πως οι ρυθμοί του Malcolm ήταν απλοί, αλλά χάνουν την ουσία.
[…]
Τώρα πια προτιμώ να ασχολούμαι τα πιο βαριά ρυθμικά μέρη και αυτό ευθύνεται ξεκάθαρα στον Malcolm, θα έλεγα πως ήταν ένας από τους πρωτεργάτες της speed metal και του thrash metal.
Μία από τις αγαπημένες μου φωτογραφίες, ήταν αυτή που τράβηξα με τον Malcolm στη Γερμανία. Ήμασταν σε έναν αγώνα δρόμου F1 όπου παίζαμε εκείνη τη νύχτα και απλώς πέρασα για να πω μια καληνύχτα σε όλους.
Τραβήξαμε μια φωτογραφία και είμαστε οι δυο μας, ο ένας δίπλα στον άλλον και είναι τόσο μικροσκοπικός, έπρεπε να σκύψω για να βρεθώ στο ίδιο ύψος με το κεφάλι του.
[…]
Όταν ο Malcolm πήρε τη διάγνωση σοκαρίστηκα. Τίποτα δεν μπορεί να του συμβεί, δεν τον πιάνουν οι αρρώστιες, είναι ο Malcolm Young γαμώτο. Την μέρα που έμαθα τα νέα για τον θάνατό του ήμουν στο Twitter, απαντούσα στους θαυμαστές μας όταν κάποιος μου έγραψε “Dave, λυπάμαι για τον Malcolm” απάντησα “Για ποιο πράγμα μιλάς;” επειδή, πόσους ανθρώπους με το όνομα Malcolm γνωρίζεις; Όχι πολλούς, σωστά;
Οπότε ξεκίνησα να καταρρέω. Ο Malcolm ήταν ο ήρωάς μου. Άμα υπάρχει έστω και μια μικρή, γλυκόπικρη παρηγοριά σε όλο αυτό είναι πως τώρα θα βρίσκεται με τον Bon και τον αδερφό του, George.
