Όταν πρόκειται για ένα σχήμα όπως οι Metallica, είναι δύσκολο για τις υπόλοιπες μπάντες του χώρου να μην φθονούν την επιτυχία τους… Ακόμα και αν μιλάμε για μεγέθη όπως οι Anthrax. Ο Scott Ian, εξήγησε σε συνέντευξή που έδωσε, γιατί ζηλεύει τους Metallica αλλά και με ποιο τρόπο, δείχνοντας πως πρόκειται για έναν απολύτως ευθύ και ειλικρινή άνθρωπο. Ξεκίνησε μάλιστα να εξηγεί το γιατί, από την πρώτη μέρα που τα δύο συγκροτήματα συναντήθηκαν.
Ας δούμε λοιπόν τι είπε περί ζήλιας:
Ναι (ζηλεύω) αλλά με την έννοια πως είσαι πολύ χαρούμενος για τα αδέρφια σου, γιατί ήμουν εκεί την ημέρα που εμφανίστηκαν στη Νέα Υόρκη με το φορτηγάκι τους και τον Dave Mustaine που ήταν ακόμα στη μπάντα. Είχαμε τον ίδιο μάνατζερ και μας είχε ρωτήσει αν θέλουμε να πάμε στο Music Building. Ήταν ένα χάλια κτήριο που μπορούσες να πληρώσεις με το μήνα και να έχεις ένα μέρος να βάλεις τον εξοπλισμό σου και να κοιμάσαι. Πολλά συγκροτήματα το έκαναν.
Και αυτοί και εμείς θα μέναμε εκεί. Δεν ήταν πως θα έμεναν σε ξενοδοχείο ή κάτι τέτοιο. Ήμασταν μαζί λοιπόν με τον πρώτο μπασίστα μας τον Danny Lilker και σκεφτήκαμε να κατέβουμε να τους χαιρετήσουμε. Αυτοί ξεφόρτωσαν τον εξοπλισμό τους σε ένα δωμάτιο και αναρωτήθηκαν που θα μείνουν. Τότε τους είπα «Δεν σας είπε ο Jonny που θα μείνετε; Ίσως θα πρέπει να του τηλεφωνήσετε». Σύντομα έμαθαν πως θα έμεναν και αυτοί στο Music Building. Τους δανείσαμε το ψυγείο, το φούρνο μας και γενικά κάναμε ότι μπορούσαμε να βοηθήσουμε. Έκτοτε είμαστε φίλοι.
Μέχρι τα τέλη των 80s γέμιζαν γήπεδα σαν πρώτο όνομα. Πριν το ‘Black Album’ ήταν ήδη αρκετά μεγάλοι για να γεμίζουν γήπεδα αλλά όχι στο επίπεδο να γεμίζουν ολόκληρα στάδια όπως αργότερα. Σε αυτό το σημείο λοιπόν λέγαμε πως είμαστε μόλις έξι μήνες πίσω από τους Metallica. Πηγαίναμε εξαιρετικά τις χρονιές 1987 και 1988. Πουλάγαμε 7000 εισιτήρια. Δεν είχαμε παράπονο. Μετράγαμε ήδη δύο ή τρεις χρυσούς δίσκους, αλλά βλέπαμε τους Metallica να έχουν ήδη ένα πλατινένιο και να γεμίζουν ακόμα μεγαλύτερους χώρους.
Metallica – Metallica (Black Album): Η ιστορία πίσω από κάθε κομμάτι
Ο μάνατζερ μας τότε έλεγε πως είμαστε έξι μήνες πίσω. Από το 1984 μέχρι το 1988 πήγαινε κάπως έτσι. Μετά το 1989 άρχισαν να γεμίζουν στάδια. Εμείς από την πλευρά μας γεμίσαμε ένα στάδιο στη Νέα Υόρκη και ένα στο Λος Άντζελες. Αλλά στην υπόλοιπη Αμερική τι κάναμε; Μετά ήρθε το μεγάλο μπαμ τους με το ‘Black Album’. Μετά ήμασταν πάνω από εξήντα χρόνια πίσω. Και καταλάβαμε πως δεν θα συνέβαινε ποτέ. Συνέβη σε μια μπάντα μόνο και αυτό ήταν.
Bob Rock: «Το Black Album άλλαξε για πάντα το ραδιόφωνο»
Εμείς, οι Megadeth, οι Slayer… Είμαι εδώ 36 χρόνια μετά και μιλώ για το συγκρότημά μου. Όλοι εμείς μπορούμε να κάνουμε ότι θέλουμε. Δεν έχω παράπονα. Αλλά μόνο μια μπάντα θα έφτανε σε αυτά τα ύψη.
Ο Scott Ian θυμάται το superjam των «Big Four» σε animated βίντεο-έκπληξη
James Hetfield: «Οι αγαπημένες μου thrash μπάντες εκτός των Big 4»
Παρακάτω μπορείτε να παρακολουθήσετε ολόκληρη την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του κιθαρίστα των Anthrax.
