All Them Witches – ATW

Το desert, blues και psych-rock συγκρότημα από το Nashville του Tennessee, δεν άργησε να επιστρέψει δισκογραφικά μετά το ‘Sleeping Through The War’ του 2017. Οι All Them Witches ξεκίνησαν τη μουσική τους πορεία κάπου το 2012 με το ‘Our Mother Electricity’ κι έκτοτε έχουν κυκλοφορήσει 5 studio albums, 2 live albums και 4 EPs… Έχουμε να κάνουμε συνεπώς με μία μπάντα που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ακούραστη, αφού μέσα σε λίγα χρόνια έχουν καταφέρει να έχουν μία πλούσια δισκογραφία που θα ζήλευαν πολλοί.

Έχουν επισκεφθεί τη χώρα μας στο παρελθόν και σταδιακά χτίζουν το δικό τους κοινό, κάτι που είναι εμφανές από τις sold out συναυλίες τους σε Αμερική και Ευρώπη. Με το blues στοιχείο να επικρατεί σε ένα μεγάλο μέρος της δισκογραφίας τους και εμφανείς επιρροές από Pink Floyd, Black Sabbath και Led Zeppelin, οι All Them Witches έχουν καταφέρει να συνδέσουν το όνομά τους με την επιτυχία, παρότι δεν έχει μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε που συστήθηκαν στο ευρύ κοινό και παράλληλα να δώσουν ένα νέο μοναδικό στοιχείο στη rock κοινότητα το οποίο δεν προσδιορίζεται εύκολα.

Ο νέος δίσκος των All Them Witches κυκλοφόρησε στις 28 Σεπτεμβρίου μέσω της New West Records, η παραγωγή του έγινε από τον by Ben McLeod, το mastering από τον Pete Lyman και η μίξη από τον Rob Schnapf, στα MANT Sounds του Los Angeles. Ο αινιγματικός τίτλος του νέου τους δίσκου δεν είναι και τόσο αινιγματικός αφού πρόκειται για τα αρχικά του ονόματος της μπάντας.

Περιλαμβάνει 8 νέα τραγούδια και ξεκινάει δυναμικά με το ‘Fishbelly 86 Onions’. Πολλή ενέργεια, fuzzy κιθάρες και απομονωμένα φωνητικά από τον Charles Michael Parks, εισάγουν τον ακροατή σε ένα μουσικό και απρόβλεπτο ταξίδι διάρκειας 50 λεπτών περίπου. Στα πλήκτρα ακούμε τον Jonathan Draper, o οποίος αντικατέστησε τον Allan Van Cleeve, τον περασμένο Μάιο. Σημαντική αλλαγή, δεδομένου ότι ο Van Cleeve αποτελούσε ιδρυτικό μέλος και τα πλήκτρα, βασικό στοιχείο της μουσικής τους.

Στο δεύτερο τραγούδι του ‘ΑTW’ με τίτλο ‘Workhorse’, ο ντράμερ του συγκροτήματος, Robby Staebler, αναδεικνύει το ταλέντο του και η ενέργειά του λειτουργεί σαν αντίβαρο στην ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα που διέπει το κομμάτι. Ακολουθούν το ‘1st vs. 2nd’ με sludgy κιθάρα απ’ τον Ben McLeod και το moody ‘Half-Tongue’.

Το ‘Diamond’ θα μπορούσε ν’ αποτελεί ένα από τα highlights του δίσκου αλλά για ‘μένα κάτι του λείπει. Είναι σκοτεινό, creepy αλλά μονότονο. Το -welcome to the twilight zone- video με πρωταγωνιστή τον Charles Michael Parks, έγινε σε σκηνοθεσία του πολυσχιδή Robby Staebler, που, πέρα από ντράμερ, αναλαμβάνει κατά καιρούς και τα διάφορα artworks της μπάντας.

Χωρίς υπερβολή, ακολουθεί μία κομματάρα διάρκειας 10 λεπτών και κάτι. Υπέροχα φωνητικά από τον Parks στο ‘Harvest Feast’. Rock, ψυχεδέλεια και blues σε έναν βασανιστικά αργό ρυθμό που σε γραπώνει από την πρώτη ακρόαση.

Το σκοτεινό ‘HJTC’ καθρεφτίζει την πειραματική διάθεση της μπάντας. Ξεκινάει διακριτικά, συνεχίζει μ’ ένα κρεσέντο όπου τα τύμπανα και οι κιθάρες γίνονται όλο και πιο βαριά και κλείνει με την ίδια διακριτικότητα όπου άρχισε, με τον Parks να μας λέει μεταξύ άλλων:

All my life I’ve been confused…

Ο δίσκος κλείνει  με το ‘Rob’s Dream’, ένα αρχικά εσωστρεφές κομμάτι (αν μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι), που σταδιακά ξεδιπλώνεται… Έχει λίγο από την ατμόσφαιρα του ‘No Quarter’ (Led Zeppelin) που σε συνδυασμό με την αισθαντική φωνή του Parks και το solo κιθάρας από τον McLeod, το καθιστούν το ιδανικότερο κλείσιμο του δίσκου.

Οι ’70s rock επιρροές κατακλύζουν σχεδόν όλα τα τραγούδια τους αλλα με κάποιον μαγικό τρόπο κάνουν τον βαρύ και μπλουζιάρικο ήχο τους να ακούγεται φρέσκος και πρωτότυπος. Ένα συγκρότημα γεμάτο αντιφάσεις, κάτι που συμπεραίνει κανείς αν ακούσει τις δισκογραφικές τους δουλειές. Ο σκληρός, σχεδόν ακατέργαστος ήχος αντικαθίσταται από ατμοσφαιρικές μελωδίες και το αντίστροφο. Στο ‘ΑTW’ η “ανάγκη” να δείξουν την ταυτότητά τους γίνεται πιο επιτακτική και ίσως πρόκειται για τον πιο συγκροτημένο δίσκο τους μέχρι τώρα.

Όπως δήλωσε και ο τραγουδιστής και μπασίστας, Charles Michael Parks:

Προσπαθούμε να φτάσουμε σε κάτι καλύτερο – όχι απαραίτητα ως μουσικοί αλλά ως άνθρωποι. Πάντα έλεγα ότι καθώς αλλάζουμε ως άνθρωποι, αλλάζει και η μουσική μας, γι’ αυτό δεν μπορούμε ποτέ να κάνουμε ίδιους δίσκους. Δεν θα μπορούσα ποτέ να είμαι σε μία απ’ αυτές τις μπάντες. Ελπίζω να μην ακούσετε ποτέ έναν προβλέψιμο δίσκο από τους All Them Witches. Δεν υπάρχει τέχνη σε αυτό.

Ακούστε ολόκληρο το άλμπουμ εδώ:

‘ATW’ – Tracklist

1. Fishbelly 86 Onions
2. Workhorse
3. 1st vs. 2nd
4. Half-Tongue
5. Diamond
6. Harvest Feast
7. HJTC
8. Rob’s Dream