Τι είναι το Tidal;
Ήταν στις 30 Μαρτίου του 2015, όταν με μία υψηλού προφίλ συνέντευξη τύπου που έλαβε χώρα στη Νέα Υόρκη, ο Jay Z, μαζί με μεγάλα ονόματα της μουσικής, επανεκκινούσε το Tidal.
Και λέμε επανεκκινούσε, διότι η online πλατφόρμα μουσικού streaming, προϋπήρχε από τον περασμένο Οκτώβρη, πριν ο γνωστός ράπερ/παραγωγός/επιχειρηματίας την αγοράσει για 54 εκατομμύρια δολάρια!
Εκτός, λοιπόν, από τον Jay Z και την Beyoncé (αυτοί πάνε πάντα πακέτο), στην εκδήλωση για να λανσάρουν το Tidal, βρέθηκαν επίσης οι Kanye West, Nicki Minaj, Rihanna, Chris Martin (Coldplay), Alicia Keys, Madonna, Jack White, Usher, Daft Punk, Arcade Fire και Calvin Harris, κάποιοι από τους οποίους έγιναν και μέτοχοι της υπηρεσίας.
Μάλιστα, από εκείνη την μέρα και μετά, μερικοί από αυτούς, όπως ο Kanye West, υιοθέτησαν στους επίσημους λογαριασμούς τους στα social media, το λογότυπο του Tidal, η Madonna υπέγραψε σε ζωντανή σύνδεση το συμβόλαιό της με την υπηρεσία, η Nicki Minaj δήλωσε ότι στο Tidal επιτέλους θα σεβαστούν τα δικαιώματά της ως καλλιτέχνη (ναι…) και γενικά όλοι αυτοί οι αστέρες της μουσικής προσπάθησαν να μας πείσουν με tweets και δηλώσεις, ότι είχε συμβεί ένα κοσμοϊστορικό γεγονός, που θα άλλαζε μια για πάντα τη μουσική.
Πού βασιζόταν όλη αυτή η αισιοδοξία; Στο ότι το Tidal εξασφαλίζει περισσότερα κέρδη για τους καλλιτέχνες. Να τονίσουμε εδώ ότι η πλατφόρμα, δεν υποστηρίζει δωρεάν ακρόαση όπως π.χ. το Spotify, αλλά 2 τύπους συνδρομής, Premium (9,99€/μήνα) και HiFi (19,99€/μήνα), με το δεύτερο να προσφέρει πολύ υψηλή ποιότητα ήχου.
03 Μαΐου. Την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, η εφαρμογή του Tidal στα download charts του App Store βρίσκεται αρκετά κάτω από την 700ή θέση(!), την ίδια μάλιστα ώρα που η εφαρμογή που υποτίθεται πως θα ανταγωνιζόταν, βλέπε Spotify, βρίσκεται στην 17η.
Η πιο ενδιαφέρουσα όμως πρόσφατη είδηση σχετικά με το Tidal, έχει να κάνει με τον Kanye West.
Ο γνωστός ράπερ, λοιπόν, έσβησε από το Twitter του κάθε αναφορά, post και hashtag που έχει να κάνει με το Tidal, ενώ επίσης αφαίρεσε και από την εικόνα του προφίλ του, το logo της υπηρεσίας. Και σε περίπτωση που αναρωτιέστε, ναι, μιλάμε για τον ίδιο Kanye West, που πριν από περίπου ένα μήνα δήλωνε:
“Μαζί, μπορούμε να γυρίσουμε σελίδα και να γράψουμε ιστορία. Ξεκινήστε με το να βάζετε την μπλε εικόνα (του Tidal δηλαδή) στο προφίλ σας! #TIDALforALL”.
Όπως καταλαβαίνετε, ο Kanye West, σε απλά ελληνικά, έκανε μια κωλοτούμπα που θα ζήλευε και ο καλύτερος ακροβάτης του Cirque Du Soleil και φαίνεται πως είναι ο πρώτος που εγκαταλείπει το πλοίο που έχει άρχισε να μπάζει νερά και ονομάζεται Tidal.
Ας δούμε όμως τι ακριβώς πήγε στραβά και ο κόσμος όχι μόνο δεν αγκάλιασε την υπηρεσία αλλά, πέρα από τον ενθουσιασμό και την περιέργεια του κάτι νέου των πρώτων ημερών, μπορούμε να πούμε ότι την αγνόησε παντελώς.
Γιατί το Tidal αποτυγχάνει;
Πρώτα από όλα, να διευκρινίσουμε κάτι.
Όταν λέμε αποτυγχάνει, φυσικά και δεν εννοούμε ότι η πλατφόρμα θα έχει πολύ μικρή διάρκεια ζωής.
Κάτι τέτοιο όπως αντιλαμβάνεστε, θα ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για την εικόνα του Jay Z. Αλλά όπως και να το κάνουμε, όταν σπαταλάς 54 εκατομμύρια δολάρια σε κάτι που δεν τσουλάει, μιλάμε για μία αποτυχημένη επένδυση.
Η αλήθεια είναι πάντως, ότι το Tidal δεν μου προξενεί καθόλου εντύπωση ότι δεν κέρδισε τον κόσμο. Από το πρώτο κιόλας δευτερόλεπτο, μου φάνηκε σαν ένα project ματαιοδοξίας.
Όταν βλέπεις μερικούς από τους πιο πλούσιους καλλιτέχνες στον κόσμο όπως οι Jay Z, Kanye West, Beyoncé, Madonna και Rihanna να συγκεντρώνονται γύρω από ένα τραπέζι, ζητώντας τη στήριξη του κόσμου για να κερδίσουν οι ίδιοι περισσότερα χρήματα, ε είναι κάπως προκλητικό!
Ακόμα και από επικοινωνιακής καθαρά άποψης να το δει κανείς, αυτή η κλειστή, υψηλού προφίλ συνάντηση μερικών από τα πιο γνωστά πρόσωπα της μουσικής στην οποία μάλιστα δεν έγινε καμία αναφορά σε κάποιο πλάνο που θα επωφελήσει ή έστω θα προσελκύσει και λιγότερο γνωστούς καλλιτέχνες, έφερε με το καλημέρα μία αρνητική αύρα για το Tidal.
Όπως πολύ εύστοχα δήλωσε ο τραγουδιστής των Death Cab For Cutie, Ben Gibbard:
Νομίζω ότι το χάλασαν όλο πριν καν ξεκινήσει με το να φέρουν μερικούς εκατομμυριούχους και δισεκατομμυριούχους, να τους ανεβάσουν στην σκηνή και μετά να τους βάλουν να διαμαρτυρηθούν για το ότι δεν πληρώνονται καλά.
Αλλά και ο μεγαλύτερος κράχτης από όλους, που λέγεται Noel Gallagher, δεν έμεινε ασυγκίνητος:
Όταν είδα όλους αυτούς τους ανθρώπους στη σκηνή, σκέφτηκα ότι ίσως θα ήθελαν να ξέρουν ότι μοιάζουν με τα τσιράκια του Jay Z. Η Alicia Keys, μίλησε λες και έβγαζε λόγο στον ΟΗΕ, για τη “δύναμη της μουσικής”…
Αυτοί οι άνθρωποι νομίζουν ότι είναι οι Avengers (Εκδικητές); Ότι θα σώσουν τον κόσμο;
Μιλούσα με τον Chris Martin την επόμενη μέρα και του είπα: “Κυνηγάς το βραβείο Nobel; Αυτός είναι ο σκοπός σου;”
Έλεγαν “θα σώσουμε τη μουσική” και εγώ καθόμουνα και σκεφτόμουνα:
“Ίσως θα πρέπει να γράψετε ένα καλό ρεφρέν για αρχή! Αφήστε τα δικαιώματα και τη “δύναμη της μουσικής”…
Γράψτε μια μελωδία. Ξεκινήστε με αυτό!”
Με λίγα λόγια ο Jay Z και η παρέα του, ξέχασαν κάτι πολύ απλό: Την στιγμή που ο μέσος ακροατής πρακτικά δεν νοιάζεται για τα δικαιώματα των καλλιτεχνών, θα νοιαστεί ξαφνικά τώρα;
Και μάλιστα των ζάμπλουτων καλλιτεχνών; Μάλλον όχι. Και μην νομίζετε ότι το Tidal παίρνει το βραβείο γενναιοδωρίας. Σύμφωνα με την Los Angeles Time, το Tidal δίνει ένα ποσοστό από τα έσοδα της τάξεως του 75% στους καλλιτέχνες, σε σχέση με το 70% που δίνει το Spotify.
Πέρα όμως από αυτό, το Tidal και ο Jay Z υπέπεσαν και σε άλλα λάθη. Ακόμα και εάν υποθέσουμε ότι κάποιος συγκινείται από την έκκληση για περισσότερα δικαιώματα (=περισσότερα χρήματα) για τους συγκεκριμένους καλλιτέχνες, θα πρέπει να αναρωτηθούμε τι νέο προσφέρει το Tidal σε σχέση με το Spotify, το οποίο προσφέρει επιπλέον και δωρεάν ακρόαση, αλλά και πρόγραμμα συνδρομής με αρκετά μικρότερο κόστος από το Tidal.
Και ναι, καλά μαντέψατε: Τίποτα!
Να κάτι ακόμα που ξέχασε ο Jay Z:
Ο ακροατής νοιάζεται περισσότερο για την τσέπη του, παρά για τους αγαπημένους του καλλιτέχνες.
Πόσο μάλλον, όταν μιλάμε για μία υπηρεσία που το μόνο σημείο στο οποίο υπερέχει είναι η διαφορά στην ποιότητα ήχου – διαφορά την οποία βέβαια οι περισσότεροι ακροατές δεν θα μπορούσαν να παρατηρήσουν καν, με την ακουστική εμπειρία ή/και τον ακουστικό εξοπλισμό που διαθέτουν.
Έχει μέλλον το Tidal;
Για όλους τους παραπάνω λόγους, το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο για το project του Jay Z. Το Tidal θα πρέπει να αλλάξει αρκετά πράγματα και να προσαρμοστεί περισσότερο στην ιεραρχία των χαρακτηριστικών που ζητάει ένας χρήστης από μία υπηρεσία online μουσικής.
Και όλα αυτά για να μπορέσει απλώς να διεκδικήσει με αξιώσεις, ένα μέρος από την πίτα, μεγάλο μέρος της οποίας κατέχει μία καλοφτιαγμένη και ήδη δοκιμασμένη πλατφόρμα, όπως το Spotify (το οποίο κοστολογήθηκε στα 8.4 δισεκατομμύρια δολάρια). Το μόνο βέλος που φαίνεται να έχει στη φαρέτρα του ο Jay Z, δεν είναι άλλο από την αποκλειστικότητα, δηλαδή το πόσους και ποιους καλλιτέχνες θα μπορέσει να πείσει να συνεργαστούν αποκλειστικά με το Tidal.
Πάντως ο Jay Z, ανεξάρτητα από το εάν τον συμπαθεί κανείς μουσικά, είναι ένας έξυπνος άνθρωπος και επιτυχημένος επιχειρηματίας, που δεν θα πρέπει να τον ξεγράφουμε εύκολα στην περίπτωση του Tidal, μόνο και μόνο επειδή ξεκινάει με αρκετά λάθη.
Αρκεί να αναλογιστεί κανείς το timing μιας τέτοιας επιχειρηματικής κίνησης – εδώ και λίγες μόλις ημέρες 35 εκατομμύρια χρήστες του Grooveshark (το οποίο έκλεισε οριστικά λόγω παραβίασης πνευματικών δικαιωμάτων) είναι ορφανοί και ψάχνουν μία νέα online μουσική πλατφόρμα.
Η λογική λέει ότι (οι περισσότεροι από αυτούς τουλάχιστον) θα μετακινηθούν στο Spotify, ίσως όμως το Tidal και ο Jay Z να κρύβουν κάποιον άσο στο μανίκι τους και να μπορέσουν να διεκδικήσουν κάποιο ποσοστό από αυτούς τους ακροατές και γιατί όχι και νέους. Εδώ θα είμαστε και θα δούμε.
Για την ώρα πάντως, το μέλλον δείχνει πολύ χλωμό για το Tidal.
