Σας δώσαμε εκτενείς πληροφορίες-συμβουλές για μια καλή αρχή μιας νέας συλλογής με βινύλια, σας ενημερώσαμε για τα βινύλια με την πιο υψηλή ζήτηση της χρονιάς που φεύγει, για την τέχνη των εξωφύλλων τους, αλλά και για διάφορες άλλες, σχετικές με αυτά, πληροφορίες.
Ωστόσο, παρά την αμφισβήτηση του την δεκαετία που μας πέρασε, όλα δείχνουν πως το βινύλιο παίρνει και πάλι τα πάνω του!
Και αφού, λοιπόν, στον ένα χρόνο του το rockrooster.gr σας ενημέρωσε με διάφορες ειδήσεις ή αφιερώματα γύρω από το βινύλιο, ήρθε η στιγμή να λάβει το ίδιο δράση: σας παρουσιάζουμε 8 δισκοπωλεία της Αθήνας τα οποία θα εμπλουτίσουν την συλλογή σας, θα γεμίσουν τον χρόνο σας με (περισσότερη) μουσική και θα σας λύσουν αρκετές απορίες, μέσα από τις συνεντεύξεις που μας παραχώρησαν οι ιδιοκτήτες τους.
Rock ‘n’ Roll Circus
Σίνα 21, Αθήνα, 210-3620144
Στα μέσα περίπου της οδού Σίνα, θα συναντήσει κανείς το πρώτο μαγαζί της βόλτας μας στα δισκοπωλεία του κέντρου, το Rock ‘n’ Roll Circus. Στον όμορφα διακοσμημένο αυτό χώρο, θα βρείτε καλά φροντισμένα και διατηρημένα βινύλια, κυρίως -όπως μας ενημέρωσε και ο ιδιοκτήτης- της μαύρης μουσικής.
Αν, λοιπόν, αγαπάτε αυτό το είδος μουσικής, οι δίσκοι του συγκεκριμένου καταστήματος είναι μια πολύ καλή επιλογή. Μπορείτε, μάλιστα, να ακούσετε ή να τεστάρετε τον δίσκο στο πικ απ του μαγαζιού.
*Ευχαριστούμε πολύ το κατάστημα Rock ‘n’ Roll Circus για την προσφορά του βινυλίου ‘Straight Shooter’ των Bad Company, το οποίο μπορείτε να κάνετε δικό σας δηλώνοντας συμμετοχή στην κλήρωσή μας. Για περαιτέρω πληροφορίες, δείτε στο τέλος του αφιερώματος.
-Πείτε μας δυο λόγια για το κατάστημα…
Είμαστε στο κέντρο της Αθήνας, Σίνα 21. Το Rock’n’Roll Circus άνοιξε πριν 15 πια χρόνια, δηλαδή το 2000. Είμαστε από τα της μεσαίας περιόδου αυτού του χώρου. Ούτε από τα πολύ παλιά, αλλά πλέον είναι 15 χρόνια.
Το μαγαζί το έχει ανοίξει ο Δήμος Πασσάς με τον Νίκο Πετρουλάκη. Πριν 8 χρόνια έφυγε ο Νίκος.
Και έκτοτε είμαστε εγώ και ο Δήμος εδώ. Δουλεύουμε κυρίως με μαύρη μουσική: soul, jazz, funk… Αλλά δουλεύουμε με όλα τα είδη μουσικής: ροκ, ψυχεδελικά, new wave, αφρικάνικα, reggae.
Τα πάντα. Και νέες εκδόσεις και επανεκδόσεις και νέες κυκλοφορίες. Κυρίως used είναι ο χώρος.
-Υπάρχει κάποιος δίσκος που ξεχωρίζεις; Που να είσαι περήφανος που ήταν στο κατάστημά σου;
Μέσα στα χρόνια, επειδή ταξιδεύουμε κυρίως σε Αμερική και Ευρώπη για να τους φέρουμε, υπάρχουν κάποιοι σπάνιοι δίσκοι που έχουν κατά καιρούς περάσει από εδώ, κάποιους τους κρατήσαμε σπίτι μας εν τέλει, άλλους τους δώσαμε.
Αυτό που θυμάμαι πάντα και μου έχει κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι ένα βρετανικό 10′, jazz, του Michael Garrick, που είχε βγει σε 99 κόπιες και όταν το βρήκαμε σε ένα παζάρι στην Ουτρέχτη ήταν λίγο αποκάλυψη να το πιάνεις στα χέρια σου.
Το είχαμε φέρει εδώ και μετά από λίγο καιρό το πουλήσαμε.
-Πηγαίνεις και Αμερική;
Ναι, κάθε χρόνο.
-Είναι πιο φθηνά στην Αμερική;
Μέχρι πρότινος, η ισοτιμία βόλευε. Ήταν η πηγή των εταιριών που κυρίως δουλεύουν.
Η παραγωγή των δίσκων γινόταν εκεί, κυρίως δεκαετίας ’60 και ’70, άρα για να βρεις κάτι πας στην πηγή να το φέρεις. Εξαρτάται και από την σπανιότητα του δίσκου
-Είχα διαβάσει μια έρευνα του Ιανουαρίου 2015, σύμφωνα με την οποία οι πωλήσεις στην Αμερική είχαν σπάσει το ρεκόρ των τελευταίων 20 χρόνων, με πάνω από 9 εκ. πωλήσεις. Ισχύει κάτι τέτοιο στη χώρα μας;
Όχι! Η αύξηση υπάρχει κυρίως στο εξωτερικό. Αλλά αυτό έχει να κάνει και με την κουλτούρα των νέων, εκτός Ελλάδος, απέναντι στη μουσική.
Και, φυσικά, με την οικονομική τους δυνατότητα, ειδικά με τις συνθήκες που έχουμε τώρα εδώ, είναι αρκετά δύσκολο για έναν νέο να μπορεί να δαπανήσει κάποια χρήματα για ένα δίσκο.
Βέβαια, εγώ επιμένω και το λέω διαρκώς πως ένας δίσκος που μπορεί να έχει μια μέση τιμή, από 10-20 ευρώ, και να αξίζει ως δίσκος, είναι πολύ προτιμότερο να τον αγοράσει κανείς, παρά να πιει ένα κοκτέιλ ένα βράδυ κάπου στο ιστορικό κέντρο.
Γιατί, εντάξει, το κοκτέιλ πόσο θα μείνει;
-Πάω να πάρω κάποιο βινύλιο που είναι μεταχειρισμένο. Δεν μπορώ να ακούσω όλο το βινύλιο. Πώς μπορώ να καταλάβω αν βρίσκεται σε καλή κατάσταση;
Θα το δεις. Δηλαδή, αν δεν έχει γρατζουνιές και εμφανή σημάδια, μπορείς να καταλάβεις την κατάσταση. Καλό είναι να το δοκιμάζεις. Εμείς εδώ έχουμε ένα πικάπ, οπότε όποιος βλέπει ένα δίσκο να μπορεί και να τον πάρει.
Επίσης, οι δίσκοι μας έχουν ένα μικρό αυτοκόλλητο με μια μίνι περιγραφή και αν υπάρχει κάτι, αναφέρεται.
Τα βασικά που μπορείς να κάνεις είναι να τα κοιτάς εξ όψεως, ανοίγεις τον δίσκο, κοιτάς τα αυλάκια.
Πέρα από τη σκόνη, αν έχει χαρακιές, λογικά θα ακούγονται. Δεν υπάρχει κάποιος τρόπος να μάθεις πριν το δοκιμάσεις τι μπορεί να συμβαίνει.
-Μπορείς να φτιάξεις έναν ήδη φθαρμένο δίσκο;
Μπορείς να τον πλύνεις. Υπάρχουν ειδικά πλυντήρια δίσκων. Αλλά όχι αν έχει φθορά. Αν έχει π.χ. υγρασία μέσα στα χρόνια, σκόνη και τέτοια πράγματα… Αν έχει γρατσουνιά, δεν σώζεται…
-Προς τους νέους συλλέκτες βινυλίων: Τι συμβουλή θα έδινες στο ξεκίνημα μιας νέας συλλογής;
Αρχικά, ποιος ήχος σου αρέσει, τι είδος μουσικής.
Η γνώμη μου είναι να ξεκινάει με αυτούς που θεωρητικά είναι βασικοί δίσκοι. Ας πούμε ότι ακούς soul.
Καλό είναι να ξεκινάς με Motown, Stax, Marvin Gaye, Etta James, Solomon Burke κ.ο.κ., δηλαδή τους πιο γνωστούς καλλιτέχνες, που πλέον και λόγω διαδικτύου έχεις την πρόσβαση να μπεις στο YouTube, να κάνεις μια έρευνα, να δεις ποιος ήχος σου κάνει.
Και από κει και πέρα, καλό είναι παίρνει κανείς καλές κόπιες, που να ξέρει ότι θα του μείνουν για πάντα και δεν θα χρειαστεί να τις αντικαταστήσει.
-Κλείνοντας, τι άλλο μπορούμε να βρούμε στο μαγαζί εκτός από βινύλια;
Κατά βάση, βινύλια. Είτε μεγάλα, είτε μικρά, 45′. Έχουμε και κάποια παλιά used περιοδικά, αλλά εδώ έρχεται κάποιος να ακούσει δίσκους.
Στο βινύλιο υπάρχει ένα βασικό, και είναι και η διαφωνία σε σχέση με τα mp3, τα CDs και όλα αυτά: επειδή ήταν το πρώτο, στα χρόνια της βιομηχανίας ήταν το βασικό format, υπάρχουν πράγματα σε δίσκους που δεν μπορείς να τα βρεις αλλού.
Άρα πας σε ένα δισκάδικο για να ανακαλύψεις μουσική που δεν υπάρχει αλλού. Πάντα θα υπάρχουν δίσκοι που δεν είναι απαραίτητα ακριβοί, απλά δεν έχουν ψηφιοποιηθεί.
Μπαίνοντας σε ένα δισκάδικο έχεις πρόσβαση σε ένα μεγάλο μέρος της μουσικής βιομηχανίας.
-Υπάρχει διαφορά στον ήχο ανάμεσα στα βινύλια και στα άλλα μέσα;
Η διαφορά έχει να κάνει και με το τι μηχάνημα έχεις.
Προφανώς και επειδή ακούμε αναλογικά, οι δίσκοι οι παλιοί είναι αναλογικοί, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι όλοι.
Υπάρχουν σύγχρονοι δίσκοι, νέων συγκροτημάτων, π.χ. οι Arctic Monkeys, που αν ηχογραφούν ψηφιακά είναι λίγο ψευδαίσθηση να το έχεις σε βινύλιο.
Είτε το έχεις σε βινύλιο, είτε σε CD, το ίδιο πράγμα θα ακούς, αλλά πάει στην έννοια του φετίχ, αν πάρουμε τον δίσκο. Αλλά ό,τι έχει ηχογραφηθεί αναλογικά, και με ένα μεσαίας τάξης μηχάνημα, για μένα ναι, είναι σίγουρα καλύτερο.
-Σε ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη.
Τίποτα, εγώ σε ευχαριστώ.
Fokionos Records
Πλατεία Κυψέλης 12-13 & Φωκίονος Νέγρη, 210-8811662
Ξεφεύγοντας λίγο από το κέντρο της Αθήνας και συγκεκριμένα στην πλατεία της Κυψέλης, θα βρείτε τον ιδιοκτήτη του Fokionos Records, Αρή Πιτταρά, στο γεμάτο από δίσκους υπόγειό του.
Θα σας συνιστούσα, εν μέρει, αν έχετε κάποιο συγκεκριμένο δίσκο στο μυαλό, καλύτερα να πάρετε ένα τηλέφωνο και να ρωτήσετε πρώτα για την διαθεσιμότητά του, καθώς ο όγκος βινυλίων είναι τεράστιος, σε σημείο να αδυνατεί κανείς να περπατήσει άνετα στους διαδρόμους.
Εννοείται, ωστόσο, πως μια επίσκεψη είναι απαραίτητη, ακόμα και αν φύγετε με άδεια χέρια, πράγμα μάλλον απίθανο.
-Πείτε μας δυο λόγια για το μαγαζί.
Το μαγαζί ξεκίνησε το 1987. Από τότε είχαμε και επιτυχίες και αποτυχίες.
Τώρα, στο τελευταίο στάδιο έχουμε τα δύο μαγαζιά στη Φωκίωνος και προσπαθούμε όπως όλα τα μαγαζιά την εποχή αυτή. Το πρώτο ήταν το ’87 στη Φωκίωνος, ένα υπόγειο.
Μετά κάναμε άλλα δύο. Το ένα έγινε used records και φτάσαμε σιγά-σιγά εδώ πέρα που είμαστε. Είμαστε πολλά χρόνια στο χώρο αυτό.
-Εξειδικεύεται το μαγαζί σε κάποιο είδος;
Τα πάντα έχουμε και σε καλές τιμές.
-Επιλέγετε συγκεκριμένα βινύλια που θα φέρετε στο μαγαζί προς πώληση; Πώς γίνεται η επιλογή;
Επιλέγουμε από καταλόγους και ανάλογα αποφασίζουμε.
-Υπάρχει κάποιο βινύλιο με ιδιαίτερη ζήτηση;
Τα ελληνικά, συνήθως. Γενικά, η ελληνική μουσική.
-Η ποιότητα του βινυλίου είναι καλύτερη από αυτή άλλων μέσων;
Απ’ ό,τι λένε οι πελάτες, ναι, είναι καλύτερη.
–Για κάποιον που ξεκινάει μια νέα συλλογή, τι συμβουλή θα δίνατε;
Να προχωράει βήμα-βήμα. Το καλύτερο θα είναι να βρει κάποιον που θα τον βοηθήσει στο πώς να ξεκινήσει. Πρέπει να μην έχουμε παρωπίδες, να μην είμαστε μονόχνωτοι, να ανοίξουμε την γκάμα.
Δεν θέλει εγωισμούς η μουσική. Μπαίνεις στο χώρο και σιγά-σιγά μαθαίνεις.
Για μένα το καλύτερο είναι κάποιος να δώσει βάση στις μεγάλες πολυεθνικές. Τότε υπήρχαν οι Warner, CBS, EMI , με κλασικό ρεπερτόριο. Δηλαδή, δεν μπορεί κάποιος να μπαίνει σε ένα χώρο και να μην έχει ακούσει τα 5 ονόματα της δεκαετίας του ’50 και του ’60.
Για παράδειγμα, στη ροκ δεν μπορεί να λέει κάποιος “έχω κάνει δισκοθήκη” και να μην έχει ακούσει Pink Floyd, Black Sabbath, Led Zeppelin, Doors. Ανάλογα τα γούστα πηγαίνει…
-Και στο μαγαζί να έρθει κάποιος και να ψάξει για βινύλια, μπορεί να γνωρίσει έτσι άλλα τόσα συγκροτήματα…
Φυσικά, ναι. Τώρα με τη νέα τεχνολογία μπορεί κάποιος άμα έχει όρεξη και είναι εργατικός να τα ψάξει μέσω Ίντερνετ. Ή μέσω τηλεόρασης. Η βάση είναι σημαντική, να πάρει σωστές βάσεις. Μην ξεκινήσει άσχημα.
–Οι ηλικίες που συχνάζουν στο μαγαζί;
Όλες οι ηλικίες.
-Έχετε κάποιο πολύ ακριβό βινύλιο;
Δεν υπάρχουν ακριβά βινύλια, είναι ελάχιστα. Είναι μετρημένα στα δάχτυλα, είναι πολύ δύσκολο. Δεν υπάρχουν ακριβά βινύλια. Μόνο στη δεκαετία του ’90-’95, κάποια βινύλια που βγήκαν σε πολύ λίγες κόπιες, αυτά είναι λίγο ακριβά. Για την Ελλάδα μιλάω, δεν ξέρω για τις άλλες χώρες…
-Υπάρχει αύξηση στις πωλήσεις του βινυλίου στη χώρα μας;
Η Ελλάδα δεν έχει πολλά μαγαζιά. Έχουν κλείσει τα πιο πολλά δισκάδικα, έχουν μείνει πολύ λίγα.
-Όντως, έχουν κλείσει ιστορικά δισκοπωλεία.
Είναι δύσκολο να κρατηθεί ένα μαγαζί. Δεν βγαίνουν οι άνθρωποι. Πιο πολύ σαν λειτούργημα. Όλοι έχουμε δυσκολίες, οι πιο πολλοί συντήρηση κάνουν αυτή την εποχή. Είναι δουλειά που θέλει λεφτά πολλά.
Γι’ αυτό και η Ελλάδα έχει μόνο 10-15 καλά μαγαζιά με βινύλια. Δεν μπορεί να διαθέσει ο άλλος πλέον πολλά λεφτά.
Και η αγορά είναι ελεύθερη. Ο άλλος αγοράζει πλέον δίσκο απευθείας από την Αμερική, οπότε δεν βοηθάει τα ελληνικά μαγαζιά. Γι’ αυτό και κλείσανε πολλοί.
Σας ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη.
Ζαχαρίας
Ηφαίστου 20, Μοναστηράκι, 210-3210055
Ο Ζαχαρίας δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις! Όταν μπείτε στο μαγαζί, σίγουρα θα αργήσετε να βγείτε…
Τα βινύλια αμέτρητα. Θα μείνετε να χαζέψετε ώρες. Υπάρχει και τμήμα με CD και κασέτες, και ένα όμορφο υπόγειο που κρύβει μια σπάνια συλλογή βινυλίων, η οποία -δυστυχώς για τους συλλέκτες- δεν πωλείται.
-Πείτε μας δύο λόγια για το μαγαζί.
Το μαγαζί ξεκίνησε το 1989, σε ένα δρόμο πάνω, κοντά στην Ηφαίστου. Το 1993 ανοίξαμε το μαγαζί που υπάρχει μέχρι σήμερα, αλλά μέχρι τότε πουλούσαμε στο δρόμο.
-Πόσα βινύλια περίπου έχει το μαγαζί;
Έχουμε πάρα πολλά, περισσότερα απ’ ό,τι στο μαγαζί, μερικά είναι και στην αποθήκη.
-Δημοσιεύθηκε πρόσφατα μια έρευνα που αναφέρει ότι οι πωλήσεις δίσκων στην Αμερική έσπασαν το ρεκόρ των τελευταίων 20 χρόνων, με πάνω από 9 εκ. πωλήσεις.
Έχουν αλλάξει πλέον οι εποχές αλλά το βινύλιο είναι πάλι διεθνώς ανεβασμένο, υπάρχει παντού μεγάλη ζήτηση, αρέσει στη νέα γενιά. Αυτό που λες συνέβη διότι τα τελευταία 20 χρόνια έπεφταν διαρκώς οι πωλήσεις, κάπου στο 1995 έβγαιναν ελάχιστοι δίσκοι. Είχε πεθάνει τελείως θεωρητικά, όμως ο κόσμος αγόραζε πάντα σε μας εδώ, ακόμα και στις εποχές του CD, εδώ μαζευόντουσαν όλοι και υπήρχαν πιστοί αγοραστές.
-Κρατάς ακόμα επαφή με τους «πιστούς» πελάτες;
Υπάρχει προσωπική σχέση με πολλούς ανθρώπους, υπάρχουν και πολλοί που ήταν μαζί μου από τη στιγμή που ξεκίνησα.
-Το μαγαζί εξειδικεύεται σε κάποιο συγκεκριμένο είδος μουσικής;
Εξειδικεύεται σε όλα. Κι εμένα μου αρέσουν πολλά είδη μουσικής.
-Έχετε κυρίως καινούρια βινύλια ή μεταχειρισμένα;
Και τα δύο, αλλά κυρίως μεταχειρισμένα σε καλή κατάσταση.
-Υπάρχει κάποιος δίσκος που να τον ξεχωρίζετε; Που να είναι ο αγαπημένος σας, να δυσκολευτήκατε να τον βρείτε ή να ήταν πολύ ακριβός;
Είναι κάποιοι δίσκοι κλασικοί, όπως το ‘Forever Changes’ των Love, οι δίσκοι των Beatles μου αρέσουν πολύ. Και πολλοί άλλοι, υπάρχουν κλασικοί δίσκοι σε όλα τα είδη.
-Κάποιος δίσκος ή κάποιος καλλιτέχνης που είχε ιδιαίτερα αυξημένη πώληση;
Αυτή τη στιγμή πουλάνε πολύ τα κλασικά ονόματα. Δηλαδή οι Pink Floyd, οι Led Zeppelin, οι Doors, η Joplin. Όλα τα μεγάλα και παλιά ονόματα πουλάνε αυτή τη στιγμή. Αυτό ισχύει στην ροκ. Και στην τζαζ. Πουλάνε οι Coltrane και Davis.
-Ποιες είναι οι ηλικίες που συχνάζουν στο μαγαζί;
Έρχονται άτομα όλων των ηλικιών. Θα δεις παιδιά από 15-20 χρονών, αλλά και άτομα μεγάλης ηλικίας. Και γενικά θα βρεις κόσμο στο μαγαζί γιατί έχουμε μεγάλη γκάμα από φθηνούς και ακριβούς δίσκους, οπότε κάτι θα βρεις ν’ αγοράσεις.
-Η τιμή ενός δίσκου πώς διαμορφώνεται;
Από τη ζήτηση που έχει ένας δίσκος αλλά και από τις τιμές που υπάρχουν στο Ίντερνετ. Η τιμή πολλών δίσκων έχει μειωθεί με τα χρόνια ενώ άλλων έχει ανέβει.
-Πώς έχει διαμορφώσει το Ίντερνετ την αγορά βινυλίων;
Έχει αλλάξει την αγορά αλλά όχι απαραίτητα με την αρνητική έννοια. Μαθαίνεις όμως πιο εύκολα πληροφορίες μέσα από το Ίντερνετ.
Δηλαδή βλέπω και νεαρά άτομα που έρχονται εδώ και ξέρουν πληροφορίες για τους δίσκους, ξέρουν πώς είναι τα εξώφυλλά τους.
Η μουσική είναι η σύγχρονη τέχνη. Εν τω μεταξύ, ακόμα και τα νέα παιδιά που δεν μεγάλωσαν με αυτή τη μουσική, επειδή τα όργανα δεν έχουν αλλάξει, τα καινούρια συγκροτήματα παίζουν παρόμοια μουσική με τα παλιά οπότε υπάρχει μια σύνδεση.
-Πλέον ασχολούνται και πολλοί, νέοι και μη, άνθρωποι με τη μουσική…
Με τη μουσική ή έχεις την τρέλα ή δεν την έχεις. Έχω δει ανθρώπους που έχουν τρομερή αγάπη, δεν μπορούν να κάνουν οποιαδήποτε άλλη δουλειά στη ζωή τους, ενώ είναι και άλλοι που δεν τους ενδιαφέρει καθόλου.
-Τι θα προτείνατε σε κάποιον που ξεκινάει μια νέα συλλογή με βινύλια;
Εμείς εδώ πουλάμε και πικ απ. Πολλοί νομίζουν ότι άμα πάρεις το πικ απ παίζει μόνο του. Δεν είναι έτσι! Θέλει ενισχυτές και ηχεία. Από κει και πέρα είναι και θέμα του τι σου αρέσει, ο καθένας έχει το δικό του γούστο. Διαλέγει ανάλογα.
-Σας ευχαριστώ για την συνέντευξη!
Και εγώ.
Mr. Vinylios
Ηφαίστου 24, Μοναστηράκι, 210-3312813
Στο Μοναστηράκι θα βρείτε ακόμα ένα αξιόλογο δισκοπωλείο, τον Mr. Vinylio. Η συλλογή είναι και εδώ μεγάλη και οι δίσκοι ποιοτικώς πολύ καλοί και φροντισμένοι.
Οι ιδιοκτήτες Γιάννης Μαύρος και Δημήτρης Ψυχογιός ταξιδεύουν σε Ευρώπη και Αμερική για να εμπλουτίσουν το μαγαζί και αδιαμφισβήτητα αξίζει μια επίσκεψη. Θα ακολουθήσει σίγουρα και δεύτερη… Μότο που μου κέντρισε το ενδιαφέρον:
Επειδή το βινύλιο είναι αρρώστια….. ΔΩΡΕΑΝ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ!
-Πείτε μου δύο λόγια για το μαγαζί.
Το μαγαζί το ξεκίνησε ο Γιάννης Μαύρος που είναι και ιδιοκτήτης εδώ. Ως μαγαζί ξεκίνησε το 1993. Στην αρχή ήταν κάτι σαν αποθήκη-μαγαζί και δούλευε μόνο τα Σαββατοκύριακα.
Πιο παλιά ήταν το μισό μαγαζί. Το 1995 έγινε περίπου αυτό που βλέπεις σήμερα. Μετά λειτουργούσαμε σε καθημερινή βάση.
-Εξειδικεύεται σε κάποιο συγκεκριμένο είδος;
Όχι, είναι γενικού περιεχομένου μαγαζί. Μπορείς να βρεις σχεδόν τα πάντα.
Ωστόσο, ειδικεύεται σε 4-5 βασικούς τομείς, που είναι και οι βασικοί τομείς της μουσικής μας. Αν εξαιρέσεις την κλασική μουσική, που δεν ασχολούμαστε και ιδιαίτερα, έχει ένα καλό τμήμα με ροκ, ένα ακόμα καλύτερο με τζαζ, εξαιρετικά ελληνικά, heavy metal, new wave. Και όλα αυτά σε μεγάλη πληρότητα.
-Οι περισσότεροι δίσκοι είναι μεταχειρισμένοι ή θα βρούμε και καινούριους;
Αυτού του τύπου τα μαγαζιά θεωρούνται second hand. Second hand μπορεί να είναι και σφραγισμένο. Πολλοί δίσκοι μας είναι ολοκαίνουριοι.
Είναι αρκετοί, δεν είναι λίγοι, δηλαδή μπορεί να φτάνει και στο 30%. Παρόλα αυτά εμείς το θεωρούμε second hand. Προσπαθούμε να τα βρούμε σε καλές τιμές, ώστε να είμαστε ανταγωνιστικοί έναντι αυτών που τα πουλάνε καινούρια.
Οι δίσκοι μας είναι καινούριοι ή σαν καινούριοι. Οι μισοί τουλάχιστον.
-Πηγαίνετε και Αμερική για τους δίσκους σας;
Πηγαίνουμε κατά κύριο λόγο Αμερική. Πηγαίνει ο Γιάννης. 2 ή 3 φορές το χρόνο και κάθεται πάρα πολύ. Διαλέγει από αρκετές πολιτείες της Αμερικής ό, τι καλύτερο μπορεί να βρει.
Από το 1995 και μετά πηγαίνουμε συνέχεια, δεν το αφήσαμε ποτέ. Κάθε 6 μήνες, το μαγαζί γεμίζει με νέα βινύλια από Αμερική και έχουμε και ένα πολύ καλό stock μετά.
-Όλα αυτά τα χρόνια, έχετε βρει κάποιο δίσκο διαμάντι; Που να σας έχει μείνει; Να ήταν, για παράδειγμα, πολύ σπάνιος;
Εννοείται.
-Τον κρατάτε ή τον έχετε πουλήσει;
Αν είναι κάτι που ενδιαφέρει τον Γιάννη για την συλλογή του, θα το κρατήσει. Εγώ πηγαίνω κυρίως Ευρώπη. Το ίδιο ισχύει και για μένα. Αν κάτι το θέλω πολύ, θα το κρατήσω. Αλλά έχει τύχει να βρούμε και κάτι αρκετά ακριβό και τελικά να πουληθεί.
-Υπάρχει στη χώρα μας σημαντική αύξηση των πωλήσεων στα βινύλια; Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι στην Αμερική, η χρονιά που μας πέρασε έσπασε το ρεκόρ των τελευταίων 20 χρόνων.
Το παράδοξο είναι ότι σε όλο τον κόσμο, και κυρίως στην Αμερική, το βινύλιο έχει ξαναγυρίσει τόσο, όσο δεν θα πίστευε κανένας πριν από 10 χρόνια.
Όλοι γυρίζουν στα βινύλια, μιας και το CD απέτυχε παταγωδώς. Στην Ελλάδα δεν γύρισε ο ίδιος αριθμός πίσω. Χάθηκαν πολλές γενιές, που δεν έμαθαν στο βινύλιο.
Τα αντανακλαστικά της Ελλάδας είναι να ακολουθεί μετά από χρόνια τι συμβαίνει στο Δυτικό κόσμο. Αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται να ακολουθεί. Απλά κάποιοι πιστοί, ίσως να έχουν γίνει ακόμα πιο πιστοί. Δηλαδή, αν στην Αμερική η αύξηση είναι γύρω στο 50%, στην Ελλάδα δεν είναι ούτε 20%.
-Παίζει ρόλο και η κρίση…
Δεν νομίζω πως φταίει η κρίση. Δεν είναι ότι θέλουν και δεν έχουν. Είναι ότι χαθήκαν 2-3 γενιές, που δεν ξέρουν καν τι είναι το μέσο αυτό. Είναι λάθος η παιδεία μας.
-Εσείς πιστεύετε πως υπάρχει διαφορά στον ήχο βινυλίου και άλλων μέσων;
Δεν είναι μόνο ότι το πιστεύω, υπάρχει (γέλια). Είναι η μέρα με τη νύχτα. Είναι σαν να πας να δεις σε μια πινακοθήκη την Γκουέρνικα, με ό,τι αυτό σου δίνει, και να πας να παίρνεις μια φωτογραφία και να τη βάζεις στο σαλόνι και να τη βλέπεις. Δεν ξέρω αν σου βγάζει το ίδιο αποτέλεσμα. Το να βλέπεις τα αυθεντικά χρώματα και ένα πιστό αντίγραφο, δεν αλλάζει κάτι, αλλά αυτοί που ξέρουν… καταλαβαίνεις πως πάει.
-Κάποιος συγκεκριμένος δίσκος ή καλλιτέχνης που να παρουσιάζει αυξημένη πώληση;
Δεν θα σε εκπλήξω… τα κλασικά! Δηλαδή, από ελληνικά ο Καζαντζίδης στα λαϊκά, ο Χατζιδάκις στα παλαιότερα και όλοι οι κλασικοί συνθέτες και από τους πιο σύγχρονους:
Παπάζογλου, Μάλαμας, Θανάσης Παπακωνσταντίνου κτλ. Στα ξένα συμβαίνει κάτι αντίστοιχο. Οι Beatles είναι μακράν οι πρώτοι σε πωλήσεις, και πολύ κοντά οι Led Zeppelin, Pink Floyd, Rolling Stones…
Όλα αυτά που θεωρούνται κλασικά και έχουν αντέξει στο χρόνο έχουν ζήτηση.
-Οι ηλικίες που συχνάζουν;
Όλου του φάσματος. Αλλά ο κύριος όγκος είναι από 34-40 και πάνω. Μπαίνουν και πιτσιρίκια, αλλά πολύ λιγότερα.
-Να φανταστώ, τόσα χρόνια που έχετε το μαγαζί, με πολλούς θα έχετε συνάψει φιλίες.
Μα πλέον, πολλούς πελάτες δεν τους θεωρούμε πελάτες. Έχουμε άλλες σχέσεις. Σε σημείο που να βγαίνουμε μαζί, να τα πίνουμε. Με τους πελάτες μας μοιραζόμαστε την ίδια αρρώστια.
Έχουμε την ίδια αγάπη για τα βινύλια. Την είχαμε και την έχουμε. Μοιραζόμαστε την ίδια τρέλα. Υπάρχουν άτομα των οποίων την δισκοθήκη τη γνωρίζουμε καλύτερα από τους ίδιους.
Με ρωτάνε εμένα αν έχουν κάποιο βινύλιο ή αν πρέπει να πάρουν κάτι. Μας εμπιστεύονται πλέον.
-Τι θα συμβουλεύατε κάποιον που ξεκινάει τώρα μια νέα συλλογή με βινύλια;
Ανάλογα με το είδος που ακούει, να ξεκινήσει με τους πυλώνες. Δεν υπάρχει δίσκος που να προτείνεται σε κάποιον έτσι. Πρέπει να μας πει τι θέλει να ακούσει, για να του προτείνουμε ανάλογους δίσκους.
Αν θέλει να ακούσει λαϊκά, θα ξεκινήσει με Καζαντζίδη. Αν θέλει να ακούσει έντεχνα, θα ξεκινήσει με Χατζιδάκι και κάτι κλασικό.
Αν ξεκινήσει με ροκ, θα ξεκινήσει από Black Sabbath, Led Zeppelin κλπ και θα χτίσει μια βάση σε αυτά, να καταλάβει τι σημαίνει. Θα ξεκινήσει με κάτι που θα είναι τόσο βασικό, που δεν θα χωράει αμφισβήτηση. Εκτός αν έχεις πολύ παράξενα γούστα…
-Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!
Και εμείς σε ευχαριστούμε.
*Ευχαριστούμε θερμά την Μελίσσα Ραζαφιντρακοτό για τις φωτογραφίες.
