Αφιέρωμα στο Black Album
Ενώ η ένδοξη δεκαετία του ’80 ξεγλιστρούσε, κλείνοντας μια επική περίοδο για τους Metallica (με την κυκλοφορία του ‘…And Justice For All’ να τους καθιερώνει σαν ένα συγκρότημα με τεράστιο εκτόπισμα), δεν έμενε τίποτα άλλο για την παρέα του Ulrich, παρά να σπάσουν το ταβάνι που οι ίδιοι δημιούργησαν.
Και αυτό, μόνο εύκολο δεν ήταν, αν προβεί κανείς σε μια σύντομη αναδρομή στους τέσσερις πρώτους αριστουργηματικούς δίσκους που γέννησαν.
Το ερώτημα «πού μπορεί να φτάσουν πλέον οι τύποι», τόσο συνθετικά όσο και εμπορικά, λύθηκε μια και καλή με το που κυκλοφόρησε το ‘Black Album’, τον Αύγουστο του 1991…
Οι διεργασίες και οι ζυμώσεις στο εσωτερικό του συγκροτήματος, μέχρι και την ημέρα που ο δίσκος αυτός ανέβαινε στα ράφια των δισκοπωλείων, ήταν έντονες, αφού οι ‘Tallica ήταν αποφασισμένοι να τεστάρουν τις δυνάμεις και τις αντοχές τους, μέσα από ένα έργο που δεν θα έφερε την ωμή, thrash σφραγίδα τους.
Το ρίσκο που έπαιρναν να απωλέσουν αυτήν την ταμπέλα και να ξενίσουν τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς τους, θα ήταν μεγάλο, και η αλήθεια είναι πως το γνώριζαν πολύ καλά.
Επέλεξαν σαν παραγωγό τον Bob Rock, για να γυαλίσει τις συνθέσεις τους στο studio, και να τους ανοίξει διάπλατα το εύρος του καταναλωτικού τους κοινού, μέσα από κάποιες heavy μπαλάντες που ακούγονταν αντίθετες με τις ρίζες τους.
Όπως έχει τονίσει σε δηλώσεις του ο Lars, οι Metallica δεν περιορίστηκαν ούτε πνίγηκαν ποτέ από τα στενά metal κλισέ, -οι Anthrax και oι Slayer, ακόμα και το αντίπαλο δέος των Iron Maiden σε όλες τις χαζές διαφωνίες των μεταλάδων, ήταν πολύ πιο γκετοποιημένοι- ετούτοι εδώ όμως ήταν φτιαγμένοι να κατακτήσουν πλήρως την αγορά. Ρίχνοντας μια ματιά στις πωλήσεις του ‘Black Album’, το μόνο σίγουρο είναι ότι το τόλμησαν και το κατάφεραν.
Ήδη από τις περιοδείες είχαν παρατηρήσει τις αντιδράσεις του κοινού στα μακράς διάρκειας κομμάτια τους, όπως το 10λεπτο ομώνυμο του τελευταίου τους album, και αποφάσισαν να παράξουν πιο κοφτά tracks. Αυτό ήταν το κλίμα που έλαβαν από το tour τους, με τον Hetfield να θυμάται:
Όλοι από κάτω ενώ δίναμε τις συναυλίες, είχαν αυτήν την έκφραση στο πρόσωπό τους, σκεφτόμουν ότι δεν το απολάμβαναν τόσο όσο εμείς, που να πάρει…
Με τον Kirk Hammett να συμπληρώνει, αναφερόμενος στο μακροσκελές ‘… And Justice For All’:
Θυμάμαι μια βραδιά, αφού τελείωσε μια συναυλία, να πηγαίνουμε προς το backstage και να λέμε πως αυτό ήταν, δεν θα ξαναπαίξουμε ποτέ ξανά αυτό το γαμημένο το τραγούδι…
Οι Metallica θα τα άλλαζαν όλα, από τον τρόπο δουλειάς τους στις ηχογραφήσεις και τα κουρδίσματα, μέχρι και την τεχνική στα φωνητικά του Hetfield (δείτε αναλυτικότερα παρακάτω)…
Ο B. Rock θα αποκαλούσε στα studio sessions τον Papa Het «o κύριος Όχι», για τις διαφωνίες και τις συγκρούσεις που είχαν συνεχώς, όμως ήταν εκεί για να φέρει εις πέρας την αποστολή για την οποία προσλήφθηκε.
Τους έπεισε να χαμηλώσουν τους τόνους στις κιθάρες σε πολλά σημεία (‘Sad But True’), και για να ακούγεται ο δίσκος πιο rock ‘n’ roll και groovy, όπως ήθελε ο Lars Ulrich, στο επίκεντρο ήρθε το drumming του.
Η μπάντα έγραφε, έσβηνε, ξαναέγραφε, άλλαξε studio και από το ηλιόλουστο Los Angeles μετακόμισε στο παγωμένο Vancouver του Καναδά, o Bob Rock δεν ήταν ικανοποιημένος με την υφή του δίσκου και μίξαρε διαρκώς, μέχρι που η λυπητερή για όλα τα παραπάνω ανήλθε στο 1 εκατομμύριο δολάρια…
Πάμε λοιπόν να ψαχουλέψουμε τον δίσκο, μελετώντας ένα-ένα τα κομμάτια του
Metallica – Black Album: Η ιστορία των τραγουδιών
Enter Sandman
Το εναρκτήριο κομμάτι του ‘Black Album’, είναι το πιο πολυπαιγμένο των ‘Tallica στο ραδιόφωνο, και ένα από τα δημοφιλέστερα διαχρονικά. Έχει γραφτεί από τους Ulrich-Hetfield-Hammett, όντας το πρώτο πράγμα που συνέθεσαν όταν στρώθηκαν για να προετοιμάσουν τον δίσκο.
Οι στίχοι του αναφέρονται στο σύνδρομο αιφνίδιου θανάτου βρεφών, η αλληγορική τους σημασία όμως στηλιτεύει την χειραγώγηση των εφήβων από τους ενήλικους, που στην ουσία στραγγαλίζει και σκοτώνει, εν τέλει, την προσωπικότητά τους.
Η φωνή του παιδιού που ακούγεται είναι του γιου του Bob Rock.
Ο ήχος του κομματιού, με τις κιθάρες και το drumming του Lars, ήταν αυτός που κατά τον James Hetfield τους άνοιξε διάπλατα τις πόρτες και τους διευκόλυνε να προσεγγίσουν ετερόκλητο κοινό:
O ήχος του ‘Enter Sandman’ επέτρεψε στους Metallica να εισβάλλουν στο rock ραδιόφωνο, σε μονοπάτια για τα οποία προηγουμένως είχαμε ελάχιστη εμπειρία… Μας εισήγαγε σε μια βάση οπαδών που δεν είχαμε στους τέσσερις πρώτους δίσκους…
Αξίζει να σημειωθεί πως το ‘Enter Sandman’ δανείστηκε ένα riffάκι από το ‘Magic Man’ του γυναικείου ντουέτου των Heart, όπως έχει παραδεχθεί σε δηλώσεις του άλλωστε και ο ίδιος ο Hammett. Για την ακρίβεια, άκουσε το ‘Personal’ από τον rapper Ice-T που είχε σαμπλάρει το τραγούδι των Heart, και εμπνεύστηκε τη σύνθεσή του.
Say your prayers, little one
Don’t forget, my son
To include everyone
Tuck you in, warm within
Keep you free from sin
Till the Sandman he comes
Sleep with one eye open
Gripping your pillow tight
[Όλοι οι στίχοι]
Metallica – Enter Sandman:
To κομμάτι που «κουβάλησε» την metal σε κάθε γωνιά του πλανήτη
Sad But True
Η ταινία των Anthony Hopkins και Ann Margaret, ‘Magic’, όπου ο Hopkins υποδυόταν έναν εγγαστρίμυθο με διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας, ήταν η μούσα των Metallica για το ‘Sad But True’.
Το κομμάτι κυκλοφόρησε και αυτό σαν single, δυο χρόνια μετά, με τον αρτίστα Brian Schroeder να σχεδιάζει στο εξώφυλλό του δυο κρανία τα οποία κοιτάνε το ένα το άλλο. Μόλις ο Hetfield αντίκρισε την ζωγραφιά, συνειδητοποίησε πως σε συνδυασμό με το κομμάτι ταιριάζει απόλυτα στην προσωπικότητά του:
Αρχικά, δεν είχα συνειδητοποιήσει την δυαδικότητα στα νοήματα του cover και του τραγουδιού, και όταν είδα το εξώφυλλο, άκουσα ξανά το τραγούδι με διαφορετική σκοπιά. Είναι το καλό και το κακό, ο κρυφός χαρακτήρας μου και αυτό που βγάζω προς τα έξω…
I’m your dream, make you real
I’m your eyes when you must steal
I’m your pain when you can’t feel
Sad but true
[Όλοι οι στίχοι]
Holier Than Thou
Το track προοριζόταν αρχικά να ανέβει στα ράφια σαν single, κάτι που τελικά δεν συνέβη.
Στο ‘Holier Than Thou’ o Hetfield αναφέρεται στην μουσική βιομηχανία που πολλές φορές τον εκνευρίζει (προφανώς δεν περίμενε και ο ίδιος το μέγεθος της εμπορικής επιτυχίας όταν κυκλοφορούσε το ‘Black Album’), σε σημείο που ο Bob Rock νόμιζε ότι το κομμάτι είναι γραμμένο για αυτόν.
Ο παραγωγός του συγκροτήματος υπογραμμίζει:
H μπάντα ακόμα με πειράζει για αυτό το τραγούδι, γιατί ήταν το πρώτο που σκέφτηκα να κυκλοφορήσουμε σαν single.
Η παλίρροια γύρισε καθώς ετοιμάζαμε και άλλα κομμάτια, οπότε το ‘Holier Than Thou’ ήταν μια χαρά, αλλά όχι για single.
Κρατάει ακόμα το ρυθμό και την ενέργειά του, αλλά κάθε φορά που συναντάω το συγκρότημα, μου λένε συνέχεια το ίδιο πράγμα: ‘Holier Than Thou, ε;’ Δεν θα με αφήσουν ποτέ να το ξεχάσω, τι να πω…
Παίχτηκε λίγες φορές στην περιοδεία τους για τον δίσκο, και έκτοτε σπάνια, με τον Hetfield σε συνέντευξή του στο Playboy να το χαρακτηρίζει ως ένα από τα πιο… ηλίθια τραγούδια τους!
No more!
The crap rolls out your mouth again
Haven’t changed, your brain is still gelatin
Little whispers circle around your head
Why don’t you worry about yourself instead
[Όλοι οι στίχοι]
The Unforgiven
Ο τρόπος με τον οποίο ο Hetfield τραγουδούσε το κομμάτι στα studio sessions, ήταν βαθύτατα επηρεασμένος από το ‘Wicked Game’ του Chris Isaac.
Γνωρίζοντας και ο ίδιος πως στα πρώτα albums των Metallica τα φωνητικά του ήταν ωμά και επιθετικά, και λαμβάνοντας υπόψιν την γενικότερη κατεύθυνση του δίσκου η οποία και αναλύθηκε στην αρχή, ο James κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες να τραγουδήσει, όπως έχει αποκαλύψει και ο Bob Rock:
Εκείνη την περίοδο, ο James ήθελε να τραγουδήσει! Το είχε με τα ουρλιαχτά, αλλά πλέον ήθελε να πάει και σε άλλα μονοπάτια.
Στο παρελθόν, ντούμπλαρε διαρκώς τα φωνητικά του, δεν έβγαζε τις αρμονίες, τραγουδούσε με τον ίδιο τρόπο τα κομμάτια, αλλά αυτή η διαδικασία δεν σου δίνει χαρακτήρα, γιατί ξέρεις ότι το ντουμπλάρισμα σου δίνει το βάθος που θα έπρεπε να έχει κανονικά η φωνή σου.
Του έδειξα το κομμάτι του Isaac, έτσι έπρεπε να τραγουδήσει, του είπα να ακούσει τη φωνή του ηχογραφημένη, όχι όμως από τα ακουστικά, αλλά από τα μεγάφωνα. Ε, η διαφορά ήταν εκπληκτική!
Ερμήνευσε το κομμάτι και η φωνή του είχε μεταβεί σε άλλη διάσταση… Ήταν ζεστή!
Η εισαγωγή του ‘The Unforgiven’, όπως έχει εκμυστηρευτεί ο ίδιος ο Hetf, είναι εμπνευσμένη από το soundtrack ενός western, με πιθανότερο σενάριο το να αναφέρεται σε μία από τις ταινίες της κλασικής τριλογίας των Δολαρίων, η οποία ντύθηκε μουσικά από το θαυματουργό χέρι του Ennio Morricone.
Με το πέρασμα των χρόνων, το τραγούδι εξελίχθηκε σε τριλογία, με το ‘The Unforgiven II’ να ντεμπουτάρει στο ‘Reload’, και το ‘The Unforgiven III’ στο ‘Death Magnetic’ του 2008. Μελωδία που σε στοιχειώνει, ένας ακόμη από τους πολλούς λόγους που το ‘Black Album’ έκανε παταγώδη εμπορική επιτυχία…
What I’ve felt,
What I’ve known
Never shined through in what I’ve shown.
Never free.
Never me.
So I dub thee unforgiven.
[Όλοι οι στίχοι]
Wherever I May Roam
Ανατολίτικη μελωδία, όπως προδίδει και το ηλεκτρικό σιτάρ που χρησιμοποιήθηκε στην αρχή του ‘Wherever I May Roam’.
Η μπασογραμμή που κυλάει στο κομμάτι βγήκε ατόφια από το δωδεκάχορδο μπάσο που κουβαλούσε ο Jason Newsted στις ηχογραφήσεις, ενώ το intro στο solo του κλεισίματος έχει άμεσες επιρροές από Jimi Hendrix, όπως έχει αποκαλύψει ο Kirk Hammett.
Είναι ένα τραγούδι-ωδή στο αλήτικο spirit του δρόμου που είχαν οι Metallica καθώς ξεκινούσαν να κατακτήσουν τον κόσμο και πραγματεύεται την αδιάκοπη γύρα της μπάντας για τις περιοδείες της. Με το πέρας του Wherever I May Roam tour, ο Kirk αστειευόμενος είχε σχολιάσει:
Είχα αγοράσει ένα σπίτι πέρυσι και με τόσες περιοδείες δεν το έχω δει ακόμα…
Κυκλοφόρησε και σαν single, καταφέρνοντας να σκαρφαλώσει στο No.82 των singles charts του Billboard.
…and the road becomes my bride
I have stripped of all but pride
So in her I do confide
And she keeps me satisfied
Gives me all I need
[Όλοι οι στίχοι]
Don’t Tread on Me
Μπορεί ένας κροταλίας να εμπνεύσει ένα συγκρότημα να γράψει ένα κομμάτι, αλλά και να γεννήσει ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα εξώφυλλα στην ιστορία της metal;
Ο τίτλος του ‘Don’t Tread On Me’ έχει βαθιές ρίζες στην ιστορία της Αμερικής, καθώς είναι γραμμένο στην σημαία του Gadsen, το ιστορικό λάβαρο της αμερικάνικης επανάστασης που κουβαλούσε το ναυτικό στις ναυμαχίες του με τα βρετανικά πλοία.
Τα drums του Lars δίνουν ένα εμβατηριακό τέμπο στο κομμάτι, ενώ η σημαία ήταν κρεμασμένη στο studio κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων. Ο ιστορικός κροταλίας, λοιπόν, φιγουράρει και στο εξώφυλλο του δίσκου.
Η μπάντα κατηγορήθηκε για σωβινιστικούς στίχους, δεν είχε καμία τέτοια πρόθεση, και ο Ulrich, αφού διάβασε τις κριτικές αυτές, άνοιξε ένα λεξικό για να καταλάβει τι εννοούσαν με τη συγκεκριμένη λέξη και τα πήρε στο κρανίο…
Don’t tread on me
So be it
Threaten no more
To secure peace is to prepare for war
So be it
Settle the score
Touch me again for the words that you’ll hear evermore…
[Όλοι οι στίχοι]
Through The Never
Όπως αναλύθηκε και στην εισαγωγή, αυτός εδώ ο δίσκος ήταν η «φυγή» των Metallica από το επιθετικό thrash metal σε ευρύτερα μονοπάτια.
Το ‘Through The Never’ είναι πιθανόν το πιο thrasy από τα υπόλοιπα του ‘Black Album’, και οι στίχοι του, παραπέμπουν στο ασταμάτητο ταξίδι προς την γνώση και την απάντηση ρητορικών ερωτημάτων που βασανίζουν τον καθέναν μας.
Μάλιστα, τιτλοφόρησε και την ταινία που έβγαλαν το 2013 (‘Metallica: Through the Never’), σε μια περίοδο που οι πειραματισμοί τους ενόχλησαν αρκετούς σκληροπυρηνικούς οπαδούς τους.
All that is, ever
Ever was
Will be ever
Twisting
Turning
Through the never
[Όλοι οι στίχοι]
Nothing Else Matters
Είναι το κομμάτι που γνωρίζει ο «κάθε πικραμένος», κι ας μην έχει ακούσει κανένα άλλο από τον κατάλογό τους, απόδειξη της εμπορικότητας του δίσκου που τους οδήγησε σε δυσθεώρητα ύψη και έσπασε το γκέτο των μεταλάδων, κατακτώντας πιο mainstream κοινό.
Στο κομμάτι που αναφέρεται στο ‘The Unforgiven’, παρουσιάσαμε την προσπάθεια του Hetfield να βελτιώσει τα φωνητικά του ακούγοντας Chris Isaac, και η πρόοδος αυτή αποτυπώνεται και στο ‘Nothing Else Matters’.
Δουλεύοντας στο studio, οι Metallica ήταν επιφυλακτικοί για το πώς θα το αποδεχθούν οι hardcore fans το συγκεκριμένο, και τελικά με την κυκλοφορία του album, ήταν και αυτό που έλαβε τις δριμύτερες κριτικές τους.
Το ευρύτερο κοινό όμως το αγκάλιασε, και έτσι σκαρφάλωσε στο No.11 του Billboard.
Ο Hetfield μας μεταφέρει το κλίμα:
Ήθελα πάντα να κάνω κάτι τέτοιο, ήξερα όμως ότι το τραγούδι θα φρικάρει αρκετούς, εδώ φρίκαρα εγώ ο ίδιος όταν το ετοίμαζα… Σε πρώτη φάση δεν ήθελα ούτε στην υπόλοιπη μπάντα να το παίξω…
Σκεφτόμουν πως οι Metallica ήμασταν εμείς οι τέσσερις, γράφαμε τραγούδια για headbanging, όχι για αμάξια και γυναίκες, αν και καμιά φορά ήταν αυτά που μας άρεσαν.
Είναι ένα κομμάτι για μια κοπέλα που είχα εκείνο τον καιρό.
Τελικά, είναι ένα πολύ ωραίο τραγούδι.
Θυμάμαι όταν είχα επισκεφθεί το club των Hells Angels στη Νέα Υόρκη και μου είπαν ότι το έπαιζαν για έναν χαμένο αδερφό τους, οπότε δεν είναι μόνο για ένα κορίτσι που μου έλειπε, σωστά;
Η ιστορία λέει πως είναι ένα κομμάτι αγάπης που έγραψε ο James για μια κοπέλα του, με το αρχικό τζαμάρισμα μάλιστα να γίνεται ενώ έπαιζε με τις χορδές τις κιθάρας του σε κάποια τηλεφωνική τους συνομιλία.
Στη συνέχεια, το πέρασε σε μια κασέτα, και όταν ο Lars το άκουσε, τον έπεισε να βγει στον δίσκο.
Διάφορα parts του ‘Nothing Else Matters’ γράφτηκαν ενώ το group περιόδευε, μέσα στο λεωφορείο και σε διάφορα ξενοδοχεία.
Trust I seek and I find in you
Every day for us something new
Open mind for a different view
And nothing else matters
[Όλοι οι στίχοι]
Of Wolf And Man
Εμπνευσμένο από την ταινία ‘The Wolfen’ του 1981, μπορεί να το εκλάβει κανείς και σαν αλληγορία για τη μεταμόρφωση του Hetfield όταν έπινε.
Το αξιοσημείωτο με το ‘Of Wolf And Man’, είναι μια έρευνα που διεξήχθη το 2009 και δημοσιεύθηκε στην επιστημονική εφημερίδα Biology Letters.
Το πείραμα είχε ως εξής: Κομμάτια από Samuel Barber, Nine Inch Nails και Tool παίχτηκαν σε πιθήκους Tamarin, όπως και το συγκεκριμένο track.
Τα αποτελέσματα έδειξαν πως η συμπεριφορά των πιθήκων ήταν πολύ πιο ήρεμη μετά την ακρόαση του ‘Of Wolf And Man’! Τα συμπεράσματα δικά σας.
Off through the new day’s mist I run
Out from the new day’s mist I have come
We shift
Pulsing with the earth
Company we keep
Roaming the land while you sleep
[Όλοι οι στίχοι]
The God That Failed
Ο Hetfield θέτει τους προβληματισμούς του σε αυτούς που ακολουθούν τυφλά και άκριτα μια θρησκεία, ως το μόνο αντίδοτο για να γιατρέψουν τις πληγές τους και να επιλύσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
O Bob Rock κουβάλησε τον Kirk για να παίξει τα solo του ζωντανά και να ηχογραφηθούν κατευθείαν, με τον ίδιο παρά την αντίδρασή του αρχικά, να προσθέτει πολλά overdubs και να βγαίνει τελικά πιο ζεστό το ηχητικό αποτέλεσμα.
Όπως έχει εξάλλου παραδεχθεί, ήταν αυτό που τον βοήθησε να γίνει πιο αυθόρμητος και διαχυτικός με το παίξιμό του.
Ήταν μια από τις πολλές καινοτομίες του Καναδού παραγωγού που καρπώθηκε το συγκρότημα σε αυτόν τον δίσκο…
I see faith in your eyes
Never you hear the discouraging lies
I hear faith in your cries
Broken is the promise, betrayal
The healing hand held back by the deepened nail
[Όλοι οι στίχοι]
My Friend Of Misery
Το μοναδικό κομμάτι του δίσκου που λαμβάνει credits σύνθεσης ο Jason Newsted. Στην προηγούμενη παραγωγή των Metallica, για το ‘…And Justice For All’, το μπάσο του έχει πατηθεί, και δεν ακούγεται σχεδόν καθόλου.
O Bob Rock άλλαξε το mixing στο ‘Black Album’, τονώνοντας τον ήχο του αρκετά. Ο Newsted είχε γράψει το riff πριν ενωθεί με το συγκρότημα, ελπίζοντας ότι το κομμάτι θα είναι instrumental, κάτι που τελικά δεν συνέβη.
Should be on your shoulders
Misery
There’s much more to life than what you see
My friend of misery
[Όλοι οι στίχοι]
The Struggle Within
Το κλείσιμο του ‘Black Album’, γράφτηκε κυριολεκτικά στο παρά πέντε, αφού ολοκληρώθηκε την τελευταία ημέρα των ηχογραφήσεων!
Το ρεζερβουάρ του James μετά από τις πολύμηνες πρόβες είχε αδειάσει, το μυαλό του είχε στεγνώσει εντελώς για να γράψει στίχους, και έτσι το album κλείνει με ένα τραγούδι το οποίο οι Metallica το ξέθαψαν το 2012 για να το παίξουν live.
Struggle within, it suits you fine
Struggle within, your ruin
Struggle within, you seal your own coffin
Struggle within, the struggling within
[Όλοι οι στίχοι]
Metallica – Black Album: Η εμπορική επιτυχία του
Ο δίσκος γυαλίστηκε, κόπηκε, και στις 12 Αυγούστου του 1991 ανέβαινε στα ράφια των δισκοπωλείων. Αγκάλιασε με το καλημέρα ένα τεράστιο κοινό, έπιασε κορυφή στα charts του Billboard, και μόνο την πρώτη εβδομάδα σημείωσε 600.000 πωλήσεις!
390 ολόκληρες εβδομάδες φιγούραρε στο top-200, ήταν ο πρώτος δίσκος επί εποχής soundscan που έσπασε το φράγμα των 16 εκατομμυρίων πωλήσεων, και ακόμα και μέσα στο 2016, το Black Album πουλάει περισσότερα αντίτυπα τη βδομάδα από νέες μέταλ κυκλοφορίες…
Ο Lars Ulrich, πρόσφατα απόρησε με την σκόνη που σήκωσε:
Δεν μπορώ να εξηγήσω τι συνέβη με αυτόν τον δίσκο… είναι mindfuck. Υπάρχουν τόσα παράδοξα που δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω.
Είναι απίστευτο πώς 5000 άνθρωποι αγοράζουν μέχρι και σήμερα αυτό το δίσκο σε εβδομαδιαία βάση στην Αμερική. Θέλω να γνωρίσω το νούμερο 3267 της περασμένης βδομάδας και να του κάνω ερωτήσεις!
«Δεν το είχες ήδη;», «Αντικατέστησες το παλιό σου αντίτυπο;», «Τώρα έμαθες για τον δίσκο αυτόν;»!
Δεν το κρίνω, πιστεύω πως είναι τρομερό αυτό που συμβαίνει. Απλά τα νούμερα δεν εξηγούνται…
Από το σημείο εκείνο και έπειτα, οι Metallica θα έμπαιναν στην δεκαετία του 1990, με μια κληρονομιά πραγματικά ασήκωτη. Αυτή η κυκλοφορία τους, τους έκανε μεγαθήρια ολόκληρης της μουσικής βιομηχανίας, και έσπασε τα όρια της metal.
Η παρέα του James Hetfield πήρε το ρίσκο και τελικά δικαιώθηκε, στην επόμενη όμως δουλειά τους που ακολούθησε, στα ‘Load’–‘Reload’, oι φωνές διαμαρτυρίας θα πλήθαιναν…
Όπως και να έχει, τα κομμάτια του δίσκου μπήκαν σε κάθε σπίτι, σε κάθε απίθανη γωνιά του πλανήτη, και αυτός φουσκώνει διαρκώς ακόμα και σήμερα το πορτοφόλι τους…
